Η επιρροή στον Πρόεδρο, το πραγματικό έργο της και οι ασκήσεις ισορροπίας
Ο δύσκολος δρόμος της Ιβάνκα Τραμπ… προς την “κατάκτηση” του Λευκού Οίκου
Η επικοινωνιακή πολιτική της Ιβάνκα Τραμπ, μετουσιωμένη στη γλυκιά εκδοχή του σκληροπυρηνικού Ντόναλντ Τραμπ, από την προεκλογική περίοδο των αμερικανικών εκλογών έως και σήμερα, έχει προσδώσει στον Αμερικανό Πρόεδρο κάποιους περαιτέρω λόγους εξήγησης της νίκης του. Δε θα μπορούσε να αμφισβητήσει κανείς το γεγονός της καταλυτικής συμβολής της στη νικηφόρα έκβαση των εκλογών του Νοεμβρίου του 2016. Όπως και δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς το ότι έλκει τα φώτα της δημοσιότητας σε κάθε δημόσια εμφάνισή της.
Και για τους δύο λόγους, την βλέπουμε συνεχώς και με κάθε ευκαιρία να πλαισιώνει τον πατέρα της στις δημόσιες εμφανίσεις του. Ο οποίος εφευρίσκει μύριους τρόπους να τοποθετεί αμφότερους στο φως της επικαιρότητας. Όπως επί παραδείγματι, να την τοποθετεί στην προεδρική καρέκλα του Οβάλ Γραφείου για φωτογραφικούς λόγους, περνώντας υποσυνείδητα μηνύματα για την… κυρίαρχη φύση και του ρεύματος επιρροής της κόρης του.
Και μπορεί η Ιβάνκα Τραμπ να ασκεί συνεχή επιρροή στον Ντόναλντ Τραμπ, και από τη θέση πλέον της Συμβούλου του στον Λευκό Οίκο, ωστόσο ο δρόμος προς την πραγματική “κατάκτηση” της Ουάσινγκτον, δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Φαίνεται μάλιστα, ότι το τελευταίο διάστημα επικρατεί μία ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα εντός του Λευκού Οίκου, με ένα πρόσφατο συμβάν να επιβεβαιώνει το όχι ευχάριστο, για την Ιβάνκα, κλίμα. Όταν δηλαδή, εν μέσω συνάντησης που πραγματοποιούταν εντός του Οβάλ Γραφείου, μεταξύ του πατέρα της και κορυφαίων μελών του Κογκρέσου και από τα δύο κόμματα, η Ιβάνκα εισήλθε στον χώρο για να τους χαιρετήσει. Με τις πηγές να αναφέρουν την έντονη ενόχληση Ρεπουμπλικανών στελεχών, καθώς η ατζέντα της συζήτησης βγήκε πολύ γρήγορα… εκτός θέματος.
Εκτός Λευκού Οίκου επίσης, η κατάσταση δεν είναι πολύ διαφορετική. Ήταν μόλις την περασμένη εβδομάδα, κατά την επίσκεψη του Ντόναλντ Τραμπ στη Βόρεια Nτακότα, όταν κατά την ομιλία του στο συγκεντρωμένο πλήθος, ανέβασε στη σκηνή την Ιβάνκα, εκμυστηρευόμενος ότι τον παρακάλεσε… να την πάρει μαζί του στο ταξίδι.
Και τα δύο περιστατικά είναι ενδεικτικά μιας συνεχούς αμφιταλάντευσης της Ιβάνκα. Μίας αμφιταλάντευσης μεταξύ της ιδιότητάς της ως Πρώτης Κόρης, και ως Συμβούλου του Αμερικανού Προέδρου. Στην δική της περίπτωση, ο δύσκολος συνδυασμός και των δύο ιδιοτήτων, αποτέλεσε “το βάπτισμα του πυρός”, που κανένας άλλος Πρόεδρος δεν θα επιχειρούσε.
Στην πραγματικότητα, η διπλή ιδιότητα της Ιβάνκα έχει λειτουργήσει πολύ καλύτερα του αναμενόμενου αποτελέσματος. Οι μικροεστίες όμως της προβληματικής αυτής πτυχής ενυπάρχουν. Και ανά πάσα στιγμή μπορούν να εκδηλωθούν. Και αν όχι σιωπηρά στο εσωτερικό ενός γραφείου, αλλά μέσω μίας ηχηρής αντίδρασης. Δεδομένου ότι η πολιτική δεν είναι ταυτόσημη του επιχειρηματικού κλάδου, στον οποίο η Ιβάνκα διέπρεπε από μικρή ηλικία, με σύμμαχο τον μπαμπά της.
Από την άλλη βέβαια, παρά τις αντιδράσεις προς το πρόσωπό της, η εν λόγω αμφιταλάντευση μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα. Καθώς φαίνεται ότι αγωνίζεται για να ισορροπήσει μεταξύ των δύο θέσεων της. Προκαλώντας έτσι κάποια συναισθήματα συμπόνιας, λόγω κυρίως της ευγενούς, αλλά και δυναμικής φύσης της. Που ενίοτε παραμερίζουν την όποια κυβερνητική απειρία της.
