Δ Υ Ο ΜΕΡΕΣ πριν απ’ τον 2ο γύρο των εκλογών που θ’ αναδείξει τον επόμενο κι 7ο ΠτΔ, είναι γεγονός διαπιστωμένο και μετρήσιμο ο φόβος που διακατέχει την πλειονότητα των πολιτών για την πολιτική και τον τρόπο που θα την ασκήσει, ανερχόμενος στην εξουσία, ο νέος οιονεί μονάρχης. Τεκμαίρεται το μετρήσιμο στα ποσοστά του εκλογικού σώματος που δεν τον ψήφισαν την περασμένη Κυριακή. Ανεξαρτήτως των ποσοστών του 2ου γύρου – όπως άλλωστε συνέβαινε και σε κάθε προηγούμενη δύο γύρων ανάδειξη ΠτΔ – ο νικητής εκκινεί την θητεία του χωρίς την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας. Στον ίδιο εναπόκειται, της εξουσίας προεδρεύων κι εν εξουσία πολιτεύων, ν’ αναμετρηθεί ακόμη και με την εμπιστοσύνη εκείνων που του την προσέφεραν με την ψήφο τους.
Ω Σ Τ Ο Σ Ο ΘΑ παραμένει ανεπίλυτο το μέγα για το πολίτευμα και για τον λαό ζήτημα της ανυπαρξίας θεσμικής δυνατότητας του λαού να διώξει εγκαίρως από την εξουσία τον ΠτΔ αν αποδειχθεί ανάξιος κι επικίνδυνος. Αν δηλαδή, ασκώντας την προεδρία, καταστεί έκπτωτος στη συνείδηση της λαϊκής πλειοψηφίας και φανεί ότι πρόδωσε τις προεκλογικές του δεσμεύσεις.
Π Α Ρ ’ ΟΤΙ η θεσμική δυνατότητα δημοκρατικής εκδίωξης ενός ανάξιου ΠτΔ πριν λήξει η θητεία του, δεν απασχόλησε σοβαρά τον λαό τις προηγούμενες 10ετίες, κατέστη επιτακτικά αναγκαίος προβληματισμός έναντι της καταστροφικής προεδρίας Χριστόφια. Χρειάστηκε τρία χρόνια κι έξι μήνες στην εξουσία για ν’ αναγορευθεί, απ’ τον Ιούλιο 2011 τού Ολέθρου στο Μαρί, έκπτωτος στη συνείδηση της συντριπτικής (80%) πλειοψηφίας. Καταφρονώντας τη βούληση του λαού και περιφρονώντας τους κανόνες δημοκρατικότητας, παρέμεινε με νύχια και με δόντια γαντζωμένος στην εξουσία μιας κυβέρνησης ισχνοτάτης μειοψηφίας επί 19 μήνες. Οχυρώθηκε στην εξάντληση της 5ετούς θητείας του συντάγματος της ρεππάπλικ, κλοτσηδόν εξαναγκασθείς να μην επαναδιεκδικήσει εκλογή. Το 19μηνο της απολυταρχίας του, επισώρευσε φοβερότερα δεινά στον λαό υποδουλώνοντας τον και στην Τροϊκοκρατία. Επειδή ο λαός στερείται του θεσμικού μέσου εκδίωξης ενός ανάξιου ΠτΔ. Κι επειδή, στην περίπτωση Χριστόφια, οι λοιπές κομματικές ηγεσίας, δεν είχαν τη βούληση και την ικανότητα να τον εξαναγκάσουν σε παραίτηση.
Γ Ι ’ ΑΥΤΟ επείγει η προώθηση της εισήγησης που κι ο Γ. Λιλλήκας υποστήριξε στην προεκλογική του εκστρατεία για τη θέσπιση του Διαρκώς και Άμεσα Ανακλητού από τον λαό κάθε εκλελεγμένου που η πλειονότητα του λαού θα κρίνει ως ανάξιο κι επικίνδυνο. Διότι, πώς αλλιώς θα προστατευθεί ο λαός αν ό μη γένοιτο σε… τρεις μήνες κι έξι μέρες ο νέος Πρόεδρος με την πολιτική του αποδειχθεί κι αυτός έκπτωτος;
ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΑ 22.2.13
Εάν η Τουρκία ανακοίνωνε απόφαση της κυβέρνησής της για επέμβαση, με ωκεανογραφικό και πολεμικό στόλο, στις θάλασσες τής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης οιουδήποτε άλλου κράτους – μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό το κράτος δεν θα έσπευδε άραγε να ζητήσει τον άμεσο – αυθωρεί και παραχρήμα – τερματισμό, πάραυτα, όλων των διαδικασιών και συνομιλιών ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ και την έμπρακτη αλληλεγγύη όλων των άλλων κρατών εταίρων του στην ΕΕ έναντι της Τουρκίας;
ΤΕΛΟΣ
ΤΕΛΟΣ
ΤΕΛΟΣ
ΤΕΛΟΣ
ΤΕΛΟΣ
ΤΕΛΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ
