Έχει κανείς σκεφτεί ποια θα είναι η επόμενη μέρα που θα αντικρίσει η ανθρωπότητα μετά από μία τέτοιας έντασης χερσαία επίθεση του Ισραήλ; Πόσο μεγάλο θα είναι το κόστος; Και με ποιον τρόπο θα αποκατασταθεί η ειρήνη εάν θα μπορούμε να μιλάμε για ειρήνη;
ΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ἀναφορές, ἀπό τά μέσα ἐνημερώσεως στήν θρυλουμένη «χερσαία ἐπέμβαση» τοῦ Ἰσραηλινοῦ Στρατοῦ στήν Γάζα, δεικνύει ἁπλῶς ὅτι τό ὅλο ζήτημα τῶν ἐξελίξεων στήν περιοχή ἀντιμετωπίζεται ἐπιφανειακά καί ἐπιπόλαια.
Βλέπουν τό δένδρο καί χάνουν τό δάσος. Ἡ χερσαία στρατιωτική ἐπιχείρησις (στήν ὁποία θά ἀναφερθοῦμε παρακάτω) εἶναι τό δένδρο, ἐνῶ τό δάσος εἶναι ἡ ἑπομένη ἡμέρα. Πῶς θά ἔχει δηλαδή διαμορφωθεῖ ὁ γεωπολιτικός χάρτης τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ὅταν ἡ φάσις αὐτή τελειώσει καί ἡ εἰρήνη (εὔθραυστη ἤ μή) ἀποκατασταθεῖ. Ἀπό διπλωματικές πρωτοβουλίες οἱ λαοί καί οἱ κυβερνήσεις τῆς περιοχῆς ἔχουν χορτάσει. Ρεαλιστικές προτάσεις πού θά ὁδηγήσουν σέ μιά διαρκῆ ὁμαλότητα δέν ὑπάρχουν.
Ὁ ΟΗΕ κλαυθμιρίζει γιά τήν «ἀνθρωπιστική κρίση», ἀλλά καλόν εἶναι τό ὅτι περιορίζεται σέ προσπάθειες ἀποστολῆς βοηθείας. Ὁποτεδήποτε προσεπάθησε νά κάνει κάτι περισσότερο, μιά μεσολαβητική ἤ ἄλλη προσπάθεια (καί ὄχι μόνον στήν Μέση Ἀνατολή), ἀπέτυχε παταγωδῶς. Μᾶλλον ἔκανε τά πράγματα χειρότερα ἀπό ὅ,τι ἦταν. Ἄς μήν ἀνακατεύεται λοιπόν. Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις εἶναι γιά μίαν ἀκόμη φορά ἀποῦσα. Ἀλλά καί ἡ μετάβασις τοῦ Προέδρου Τζό Μπάιντεν στήν περιοχή δέν εἶναι βέβαιον ὅτι συνέβαλε στό νά γίνουν τά πράγματα καλύτερα.
Μπορεῖ νά τά ἔκανε καί χειρότερα. Τό βέβαιον εἶναι ὅτι τό διάγγελμά του, διά τοῦ ὁποίου ἐξομοίωσε τήν Χαμάς μέ τόν Βλαντιμήρ Πούτιν, ἀποτελεῖ μνημεῖο πολιτικῆς ἀφελείας. Ἐκτός ἐάν ἀπευθύνεται ἀποκλειστικῶς στό Κογκρέσσο ἀπό τό ὁποῖο ζητοῦνται χρηματοδοτήσεις (τίς ὁποῖες ὁ Μπάιντεν χαρακτηρίζει «ἔξυπνη ἐπένδυση».) Τό κείμενο εἶναι γραμμένο γιά τό ἐπίπεδο κατανοήσεως τῶν Ἀμερικανῶν νομοθετῶν, τό ὁποῖο θά δεχθοῦμε ὅτι ὁ Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, ἤ ὁ συγγράψας τό διάγγελμα, γνωρίζει κατά τί καλύτερα ἀπό ἐμᾶς. Ὅσο γιά τόν Ρίσι Σούνακ ἐπιβεβαίωσε τόν προσανατολισμό τῆς χώρας του νά εἶναι ἡ συμπληρωματική δύναμις τῶν ἀμερικανικῶν ἐνεργειῶν. Ἄλλως τε ἡ Βρεταννία εἶναι ἡ μόνη μετά τίς ΗΠΑ πού ἀποστέλλει πολεμικά πλοῖα στήν περιοχή.
Φυσικά τά πλοῖα τῶν ΗΠΑ καί τῆς Βρεταννίας συνιστοῦν μίαν ἐνέργεια προβολῆς ἰσχύος πού μᾶλλον δέν θά βοηθήσει στήν ἀποκλιμάκωση τῆς καταστάσεως. Ἁπλῶς εἶναι ἐκεῖ «διά πᾶν ἐνδεχόμενον» καί προκειμένου νά παρέμβουν ἄν τά πράγματα ξεφύγουν καί οἱ συγκρούσεις γενικευθοῦν. Μᾶλλον ὅμως οὔτε τό Σταίητ Ντηπάρτμεντ οὔτε τό Οὐάιτχωλλ ἔχουν μιάν ἀξιόπιστη ἐκτίμηση τῆς καταστάσεως. Καί τοῦτο δημιουργεῖ εὐρύτερες ἀνησυχίες.
Ἀνησυχίες δημιουργοῦν καί οἱ ἐξελίξεις στό πεδίο, ὅπου τηρεῖται στάσις ἀναμονῆς. Ἡ θύελλα ὅμως εἶναι ἐπί θύραις. Δέν θά εἶναι βεβαίως ὅπως τήν φαντάζονται οἱ περισσότεροι, οὔτε καί ἡ ἐπιχείρησις τήν ὁποία θά ἀναλάβει τό Ἰσραήλ θά εἶναι μιά τυπική προέλασις Στρατοῦ καί ἁρμάτων μάχης. Ἁπλῶς τό ἰσραηλινό ἐπιτελεῖο δημιουργεῖ αὐτήν τήν εἰκόνα προετοιμάζοντας γιά μίαν ἄλλης λογικῆς στρατιωτική ἐπιχείρηση. Μίαν ἐπιχείρηση πού δέν θά εἶναι εὔκολη. Οἱ Ἰσραηλινοί γνωρίζουν ὅτι δέν ὑπάρχουν ἀναίμακτες στρατιωτικές ἐπιχειρήσεις.
Εἶναι λοιπόν προετοιμασμένοι, γιά αἷμα, δάκρυα καί θυσίες. Ἀναίμακτες ἐπιχειρήσεις ὑπάρχουν μόνον στήν τεταραγμένη φαντασία κάποιων ἀπολέμων πού νομίζουν ὅτι οἱ νῖκες κερδίζονται μέ «χειρουργικά» πλήγματα καί «εἰδικό πόλεμο» μόνον… Τέτοιου εἴδους ἐπιχειρήσεις τό Ἰσραήλ διεξάγει ἤδη στήν Γάζα. Ἀποτελοῦν ὅμως τήν προετοιμασία μιᾶς μεγάλης κλίμακος ἐνεργείας. Ὅσο δύσκολη καί ἄν ἀποδειχθεῖ μιά τέτοια ἐπιχείρησις, γιά τό Ἰσραήλ εἶναι μονόδρομος νά προχωρήσει. Καί τοῦτο διότι δέν μπορεῖ νά ἀφήσει τήν Χαμάς «ἀτιμώρητη». Ἡ ἐξάλειψις τῆς ἡγεσίας καί τῶν στρατιωτικῶν δυνατοτήτων τῆς ὀργανώσεως εἶναι πλέον ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ γιά τήν κυβέρνηση τοῦ Τέλ Ἀβίβ. Ὅμως καί σέ ἕνα στρατηγικό ἐπίπεδο πρέπει νά ἀποκατασταθοῦν τό κῦρος καί ἡ ἀξιοπιστία τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τῆς χώρας. Διαφορετικά δέν θά μπορεῖ νά ἐπιβιώσει στήν περιοχή. Ταυτοχρόνως ὅμως πρέπει νά ἀποκατασταθεῖ καί τό αἴσθημα ἀσφαλείας τῶν Ἰσραηλινῶν πολιτῶν, τό ὁποῖο –κακά τά ψέματα– σήμερα ἔχει καταρρεύσει.
Τό πότε καί πῶς θά γίνει αὐτή ἡ ἐπιχείρησις θά τό ἀποφασίσει τό ἐπιτελεῖο τῶν δυνάμεων τοῦ Ἰσραήλ, ἀφοῦ ἔχει στήν διάθεσή του ὅλα τά δεδομένα. Αὐτό πού γνωρίζουν εἶναι ὅτι ἡ Χαμάς εἶναι προετοιμασμένη γιά μιά εἰσβολή καί βεβαίως δέν εἶναι διατεθειμένοι νά ἐπαναλάβουν τά λάθη τῆς ἐπιχειρήσεως κατά τῆς Χεζμπολλά στόν Λίβανο τό 2006.
Τό ἐρώτημα, γιά τήν κυβέρνηση Νετανυάχου, εἶναι τί θά κάνει μετά. Οἱ στρατιωτικές ἐπιχειρήσεις, γιά νά θεωρηθοῦν πλήρως ἐπιτυχημένες, θά πρέπει νά ὁδηγήσουν σέ πολιτικές διευθετήσεις.
Εἶναι προετοιμασμένοι γιά κάτι τέτοιο οἱ παῖκτες τῆς περιοχῆς; Ἐνίοτε οἱ πολιτικές ἀποφάσεις ἀπαιτοῦν μεγαλύτερη βεβαιότητα ἀπό αὐτήν πού προϋποθέτουν οἱ στρατιωτικές ἐπιχειρήσεις.
Γενναιότητα σάν αὐτήν πού ἐπέδειξαν ὁ Γιτζάκ Ραμπίν καί ὁ Γιάσσερ Ἀραφάτ, ὅταν συναντήθηκαν στό Ὄσλο καί συμφώνησαν νά σταματήσουν τόν ἀλληλοσκοτωμό διαμορφώνοντας τά αὐτόνομα Παλαιστινιακά ἐδάφη. Ἐκεῖνο τό πνεῦμα δεικνύει καί τήν ὁδό ἐπιλύσεως τοῦ σημερινοῦ ἀδιεξόδου.
Καί κάτι τελευταῖο γιά τήν Χαμάς. Κάποιοι λέγουν ὅτι εἶναι «δημοκρατικά ἐκλεγμένη». Δέν εἶναι ἀκριβῶς ἔτσι. Ἐξελέγη τό 2006 καί ἔκτοτε νέμεται ἀπολυταρχικά τήν ἐξουσία, ἐξοντώνοντας τούς ἀντιπάλους της, κατά τά πρότυπα τῶν κομμουνιστικῶν καθεστώτων τῆς ψυχροπολεμικῆς περιόδου.
