Π. Αλτίνης: Στα ολοκληρωτικά καθεστώτα όταν σε φιμώνουν, επιβεβαιώνεται ότι έχεις δίκαιο & σε φοβούνται

Ας ετοιμαζόμαστε για το τι κόσμο θέλουν να δημιουργήσουν.

Στα ολοκληρωτικά καθεστώτα όταν σε φιμώνουν, επιβεβαιώνεται ότι έχεις δίκαιο και ότι σε φοβούνται.

Όποιος διαφωνεί με το καθεστώς, σήμερα τον φιμώνουν. Αύριο ίσως τον φυλακίσουν σε κάποιο Γκουλάγκ ή σε κάποιο Άουσβιτς. Αυτό είναι το «κράτος δικαίου» τους.

Είναι τόσο «δίκαιο» το κράτος τους, όσο ήταν «δημοκρατία» ο κομμουνισμός τους και ο ναζισμός τους.

Μια δήθεν «δημοκρατία», η οποία όπως ακριβώς και επί κομμουνισμού και ναζισμού, στηρίζεται από «χρήσιμους ηλίθιους». Δηλαδή, από εύπιστους, δειλούς, εθελόδουλους, καιροσκόπους, ρουφιάνους και απλώς σκατόψυχους που απολαμβάνουν να κάνουν κακό, οι οποίοι μπορεί αν είναι και «εγγράμματοι με πολλά πτυχία» και «αγράμματοι», αλλά ποτέ «μορφωμένοι».

Από «χρήσιμους ηλίθιους» που σήμερα στην Δύση χειροκροτούν ως εκ φύσεως γυναίκα τον «Μήτσο» που θέλει να είναι «Λουλού», αλλά δεν αντιδρούν αν στην Σαουδική Αραβία σκοτώσουν τον εκεί «Μήτσο» επειδή θέλει να είναι «Λουλού». Τους ενοχλεί το σκληρό ισλαμικό καθεστώς του Ιράν αλλά όχι της Σαουδικής Αραβίας. Τους στενοχωρεί αν πεθαίνουν παιδιά στην Ουκρανία, αλλά όχι αν πεθαίνουν στην Υεμένη. Προστατεύουν το περιβάλλον από πλαστικά καλαμάκια, αλλά δεν το προστατεύουν από τα κάθε είδους πλαστικά συσκευασίας που υπάρχουν παντού. Για να προστατεύσουν το περιβάλλον θέλουν να μειώσουν την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά θέλουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Φοβούνται τις αρρώστιες και για να παραμείνουν υγιείς, εμπιστεύονται αυτούς που πλουτίζουν από τις αρρώστιες. Αύριο θα τρώνε σκουλήκια και κατσαρίδες και θα εκστασιάζονται με την νοστιμιά τους.

Και μέσα σε αυτό το θέατρο του παραλόγου, όποιος μιλήσει λογικά αντιμετωπίζεται ως «εχθρός». Ως «εχθρός του λαού και της κοινωνίας» και όχι ως «εχθρός του καθεστώτος και του παραλογισμού». Σε  τέτοια χυδαία ολοκληρωτικά καθεστώτα όταν σε φιμώνουν, επιβεβαιώνεται ότι έχεις δίκαιο και ότι σε φοβούνται.