*Άρθρο του βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, πρώην υφυπουργού Εξωτερικών στην εφημερίδα «ΚΑΡΦΙΤΣΑ»
Η συνεχής οπισθοδρόμηση της Τουρκίας σε ζητήματα δημοκρατίας, ελευθερίας και σεβασμού του διεθνούς δικαίου, δεν περνά πλέον απαρατήρητη από κανένα και η εκλογή του Τζο Μπάιντεν στην αμερικανική προεδρία, είναι γεγονός πως έχει προκαλέσει ανησυχία στη γείτονα χώρα.
Οι διόλου ευσεβείς πόθοι του Τούρκου προέδρου, που είχαν συναντηθεί με αυτούς του Ντόναλντ Τραμπ, στο πεδίο του επεκτατισμού, της στρατιωτικής ισχύος, έμειναν μετέωροι και η τρέχουσα συγκυρία βρίσκει την Άγκυρα οικονομικά αποδυναμωμένη, να κάνει παζάρια στο τεντωμένο σκοινί των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας και Κίνας.
Εμείς, ως κυβέρνηση, από το 2015 και μέχρι τον Ιούλιο του 2019, επιλέξαμε να ασκήσουμε σε ένα πολύ χειρότερο πλαίσιο- με συνεχείς τουρκικές προκλήσεις στην ανατολική Μεσόγειο και τεράστιο προσφυγικό και μεταναστευτικό ρεύμα στο Αιγαίο- ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική.
Δημιουργήσαμε ένα πλέγμα σημαντικών πολιτικών συμμαχιών στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο –με τη συμφωνία των Πρεσπών, τις επαπειλούμενες κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνεργασία μας με την Κύπρο, την Αίγυπτο και το Ισραήλ για τον αγωγό East Med- και δεν αφήσαμε κανένα περιθώριο να αναπτυχθεί το τουρκικό αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Ένα χωρίς νομική και πολιτική βάση αφήγημα, που ενοποιεί όλα τα στοιχεία του αναθεωρητισμού της πολιτικής που προωθεί το καθεστώς Ερντογάν με την ανάλογη ρητορική: όπως ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, τις «γκρίζες ζώνες», τα «αποστρατιωτικοποιημένα νησιά» και τις διεκδικήσεις στην περιοχή αρμοδιότητας έρευνας και διάσωσης της Ελλάδας.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, με την πολιτική του κατευνασμού και της αδράνειας έπεσε στην παγίδα του γνωστού fait accompli (προ τετελεσμένου γεγονότος) της Άγκυρας και είδαμε να συνάπτεται το παράνομο τουρκολυβικό σύμφωνο στην Κωνσταντινούπολη, τον Νοέμβριο του 2019 ενώ για πρώτη φορά-μετά την εισβολή στην Κύπρο- Έλληνας πρωθυπουργός δεν μίλησε για αυτήν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Προειδοποιήσαμε, εγκαίρως, και ζητήσαμε σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών, χωρίς να βρούμε ευήκοα ώτα.
Τώρα, ωστόσο, η εκλογή του Τζο Μπάιντεν στην προεδρία των ΗΠΑ, αλλάζει τα δεδομένα και δίνει ευκαιρίες, που η κυβέρνηση της ΝΔ δεν πρέπει να αφήσει ανεκμετάλλευτες χαράσσοντας έστω και αργά μια συνεκτική εθνική στρατηγική, σε συνεννόηση με όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας.
Οι δηλώσεις του Ερντογάν για το Ισλάμ, η χρησιμοποίηση εθνικιστικού λόγου, η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, οι «νουθεσίες» στην Ε.Ε., ο τορπιλισμός των συνομιλιών για το Κυπριακό, με τη θέση ύπαρξης δύο κρατών, δεν πρέπει να εκληφθούν μόνο ως αλαζονεία ή ότι γίνονται μόνο για λόγους εσωτερικούς, εκλογικούς ή οικονομικούς.
Δεν υπάρχει χρόνος για διπλωματική αδράνεια και εφησυχασμό με επικοινωνιακές κορώνες σε Αθήνα και Άγκυρα, ιδίως μετά τη νέα διπλωματική ήττα που είχαμε με τον αποκλεισμό μας από τη Διάσκεψη για τη Λιβύη, που θα πραγματοποιηθεί στις 23 Ιουνίου.
Η εξωτερική μας πολιτική πρέπει να συμπεριλαμβάνει τις σχέσεις μας με την Τουρκία και να μην εξαντλείται σε αυτές. Όπως η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα κατάφερε να τις θέσει σε ένα ευρύτερο ευρωπαϊκό και διεθνές πλαίσιο, έτσι και η παρούσα κυβέρνηση θα πρέπει να προβεί σε ενέργειες που θα αυξήσουν τις πιέσεις στο καθεστώς Ερντογάν με σκοπό να σεβαστεί τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας.
Η διπλωματία μας θα πρέπει να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει κάθε ενδεχόμενο, ακόμη και αυτό της ομαλοποίησης των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας, στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης και όχι εκ των προτέρων «δεδομένης» εξωτερικής πολιτικής, όπως την είχε δημοσίως εκφράσει στον Ντόναλντ Τραμπ, πριν από δύο χρόνια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην αλήστου μνήμης συνάντηση, που είχε στον Λευκό Οίκο, όπου πρόλαβε να μιλήσει μόλις 20 δεύτερα…
