Όταν βάλλεται το τρίπτυχο της ελληνικής μας υπόστασης

Εάν σε κάτι υπολείπεται συνολικά το πατριωτικό κίνημα στην εποχή μας, αυτό είναι μια ξεκάθαρη ιδεολογική κατεύθυνση. Όλοι οι πατριωτικοί φορείς, τα πατριωτικά κινήματα και κόμματα ερμηνεύουν διαφορετικά το καθένα την έννοια του πατριωτισμού. Κάποια την χαρακτηρίζουν ως εθνικο-σοσιαλιστική, κάποια άλλα ως απλά εθνικιστική ή πατριωτική, κάποια ως κάτι άλλο, διασπώντας με αυτόν τον τρόπο σε κομμάτια ένα αρκετά μεγάλο σε αριθμό σύνολο ανθρώπων της Ελληνικής κοινωνίας.

Καμιά ωστόσο από αυτές τις εκδοχές δεν είναι ξεκάθαρη. Οι περισσότερες μπορούν να παρομοιαστούν με εξεζητημένες συλλήψεις της διανόησης, παγιδεύοντας τους υποστηρικτές της στην ίδια πλάνη που έχει εμποτίσει τα μυαλά των εθνομηδενιστών της σύγχρονης εποχής. Στην πραγματικότητα, η κοσμοθεωρία ενός πατριώτη περιγράφεται πολύ απλά, με τρείς μόνο λέξεις Πατρίδα – Θρησκεία – Οικογένεια.

Τρείς λέξεις που άρχισαν σταδιακά να χάνουν την αξία τους μετά την πτώση της δικτατορίας και έχουν σήμερα σχεδόν ποινικοποιηθεί. Απλά και μόνο επειδή 50 χρόνια πριν, το δικτατορικό καθεστώς βάσισε την ιδεολογική του κατεύθυνση στο βασικό τρίπτυχο πάνω στο οποίο έχει χτιστεί η ανθρώπινη κοινωνία του πολιτισμένου κόσμου από τα αρχαία χρόνια.

Δεν ήταν σύλληψη του ανθρωπίνου νου των συνταγματαρχών οι τρεις αυτές θεμελιώδεις αρχές του κοινωνικού σύνολου. Αυτές οι τρεις λέξεις αναβλύζουν από μόνες τους μέσα από την ίδια την φύση του ανθρώπου. Αυτές οι τρεις λέξεις αποτελούν την ίδια την ανθρώπινη φύση. Αυτές οι τρεις λέξεις αποτελούν τον κορμό την κοσμοθεωρίας όλων των ανθρώπων που σέβονται την δημιουργική φύση και την υπόσταση τους, ανεξαρτήτου καταγωγής, «κοινωνικής τάξης», ή επαγγελματικής ομάδας.

Αυτές οι τρεις λέξεις οικοδομούν μια ενωμένη και συμπαγή κοινωνία. Αυτές οι τρεις λέξεις  αποτελούν τον κορμό του δένδρου, φύλλα του οποίου κάθε κοινωνία αποτελεί. Η Πατρίδα είναι κάτι που κάθε άνθρωπος που γεννιέται στη γη το μεταφέρει μέσα του. Είναι ένα καλά  σμιλεμένο χαρακτηριστικό μέσα από την αργή αλλά σταθερή ροή των αιώνων. Είναι η αγάπη για τα φυσικά χαρακτηριστικά του τόπου καταγωγής, την ιστορία του και τις ιδιαιτερότητες του.

Η Πατρίδα αποτελεί όλα αυτά τα στοιχειά πάνω στα οποία βασίστηκαν οι πρόγονοί μας για να δημιουργήσουν κάτι άφθαρτο μέσα στην ασταμάτητη συνέχεια της ζωής. Η Θρησκεία είναι πάνω από όλα πίστη. Πίστη πως όλα θα πάνε καλά γιατί μια ανώτερη δύναμη είναι πάντα εκεί, στη διάθεση μας, να μας βοηθήσει όταν κάτι πάει στραβά. Είναι  η απαρχή της θετικής σκέψης. Μια θετική σκέψη απαραίτητη για να προστατεύσει τον κάθε άνθρωπο από τα ανήλια μονοπάτια της ζωής που τον οδηγούν στην καταστροφή, ώσπου να τον ακολουθήσουν άλλοι και άλλοι και άλλοι, όσο το δυνατόν περισσότεροι, ώσπου και αυτά τα μονοπάτια να φράξουν.

Η Οικογένεια είναι σκοπός ζωής του ανθρώπινου είδους πάνω στην γη. Είναι η φωλιά του κάθε ανθρώπου. Είναι το δίκτυ προστασίας του. Η ασπίδα πάνω στην οποία τσακίζονται όλες οι εχθρικές επιθέσεις από όπου και εάν προέρχονται. Είναι ένας δεσμός πολύ δυνατός που δεν μπορεί ποτέ μα ποτέ να σπάσει. Είναι ένας δεσμός που ασυνείδητα αποτελεί την βάση για την δημιουργία μιας άλλης μεγαλύτερης και πανίσχυρης ένωσης.

Μιας αυτοδημιουργουμενης φυσικής ένωσης. Της ένωσης του Έθνους.  Ναι του Έθνους.  Γιατί σε αυτό καταλήγουν τα πάντα. Από αυτό εξαρτώνται τα πάντα. Είναι το Α και το Ω της ύπαρξης του κάθε ανθρώπου.

Προκαλώ όποιον έχει αντίθετη άποψη να την υποστηρίξει με επιχειρήματα, αποδείξεις και τεκμήρια. Ακόμα και η Σοβιετική Ένωση ήταν βασισμένη πάνω στην μυστικιστική έννοια και την αξία του Έθνους.  Γιατί εάν δεν υπάρχει Έθνος δεν υπάρχει και λόγος ύπαρξης των ανθρώπων.

Γιατί το Έθνος δεν φθείρεται, δεν αλλοιώνεται και δεν πεθαίνει ποτέ. Οι άνθρωποι  φθείρονται, αλλοιώνονται και πεθαίνουν υλικά. Ωστόσο, δεν φθείρονται, δεν αλλοιώνονται και δεν πεθαίνουν ποτέ, έστω και πνευματικά, εάν το Έθνος τους συνεχίζει να επιβιώνει μέσα στους ατελείωτους και άπειρους αιώνες. Αυτή είναι η κοσμοθεωρία του πατριωτισμού.

Αυτός είναι ο κορμός πάνω στον οποίο όλες οι πατριωτικές οργανώσεις, φορείς, κόμματα και οτιδήποτε άλλο πρέπει να μεγαλώσουν και να ανθίσουν, για να μπορέσουν να αγωνιστούν με όλες τις δυνάμεις ενωμένες.   Όσο και εάν το τρίπτυχο αυτό χτυπιέται από παντού, πρέπει να ΑΝΤΕΞΕΙ και θα ΑΝΤΈΞΕΙ.  Γιατί άντεξε αιώνες τώρα. Δεν αποτελεί εξέλιξη της ανθρωπότητας η διάλυση του. Ούτε αποτελεί δικαιολογία η εξέλιξη αυτή για την διάλυση του. Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει ανθρωπότητα χωρίς αυτό. Εάν δεν υπάρχει ανθρωπότητα, δεν μπορεί να υπάρξει εξέλιξη.

Εάν κάποιος θέλει να φέρει στο νου του μια εικόνα που θα τον βοηθήσει να καταλάβει την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας, αυτή είναι η εικόνα της Παναγιάς της επτάσπαθης. Επτά τεράστια σπαθιά καρφώνουν την ψυχή της Παναγιάς, αλλά εκείνη παραμένει γαλήνια και δυνατή ταυτόχρονα. Άφθαρτη και αναλλοίωτη. Η Παναγιά είναι το τρίπτυχο της ανθρωπότητας και τα σπαθιά όλοι αυτοί που με βια μαχαιρώνουν τις ψυχές μας μέχρι να τις τρυπήσουν και να τις διασπάσουν  τελειωτικά.  Δεν θα το καταφέρουν όμως. Γιατί οι πιο δυνατοί άνθρωποι στον κόσμο  είναι εκείνοι των οποίων ο χαρακτήρας τους διαπερνάται καθημερινά από τις έννοιες  ΠΑΤΡΙΔΑ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ και ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ