Γράφει ο Κωστής Μπακογιάννης,Εθνικός Συντονιστής του Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα*,
Προσφάτως υπεγράφη η συνθήκη “”φιλίας και καλής γειτονίας”” μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από μια επικαιροποίηση της κατάπτυστης συνθήκης της Μαδρίτης (1997), ίσως και μια ‘αναβάθμιση’ της εν λόγω συνθήκης προς εξυπηρέτηση των Τουρκικών συμφερόντων.
Ουσιαστικά υποσχεθήκαμε στην Τουρκία ότι δε θα προβούμε σε καμία μονομερή δήλωση, πρωτοβουλία ή ενέργεια που μπορεί δυνητικά να θέσει σε κίνδυνο (ενεργό casus belli) την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή φωτογραφίζοντας τα ζητήματα της ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας και προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη για τη Χάγη ή το Αμβούργο χωρίς προηγουμένως να έχει προηγηθεί η ανακήρυξη της όπως δικαιούται να πράξει η Ελλάδα βάσει της UNCLOS III του Μοντέγκο Μπεί.
Το ότι υπογράψαμε μια διμερή συνθήκη μη δεσμευτική και χωρίς νομικά δικαιώματα ή υποχρεώσεις για τα δύο μέρη γνωρίζοντας πολύ καλά πως η Τουρκία δε σέβεται, δεν υπολογίζει και πολύ περισσότερο αμφισβητεί ακόμη και διεθνείς συμβάσεις δεν έδειξε να απασχολεί καθόλου την ελληνική κυβέρνηση. Το γεγονός ότι το casus belli της Τουρκίας είναι ενεργό, η κατοχή και εποικισμός με γοργούς ρυθμούς της Κύπρου καλά κρατεί, η άλωση της Θράκης που είναι προ των πυλών, η γαλάζια πατρίδα του Ερντογάν (τον προκαλώ να σκάψει σε όλα τα παράλια της Τουρκίας να δούμε τι ακριβώς θα βρει), οι υπερπτήσεις στο Αιγαίο που δε μας δείχνουν τα μπουκωμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης από τις λίστες ‘’Πέτσα’’ και άλλα πολλά ( ο κατάλογος είναι ατελείωτος) επίσης δε δείχνουν να ιδρώνουν το αυτί της παρούσας προσωρινής ελληνικής κυβέρνησης.
Τα παραπάνω κρίθηκε αναγκαίο να αναφερθούν, το θέμα όμως του παρόντος είναι κάτι που πέρασε ελαφρώς στα ψιλά. Ο ρόλος του Ελληνικού(???) Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, κοινώς ΕΛΙΑΜΕΠ το οποίο δε θα μπορούσε αναμείνει αμέτοχο σε μια τόσο ‘μεγάλη’ στιγμή για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις όπως η συνθήκη ‘λύκο-φιλίας’ μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας της 7ης Δεκεμβρίου 2023.
Την παράσταση έκλεψε η νέα γενική διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ κα Γαβουνέλη όπου τρεις ημέρες μετά τη συνάντηση στελεχών του ΕΛΙΑΜΕΠ με τον Τούρκο Πρέσβυ, με άρθρο της στην εφημερίδα Τα Νέα με ημερομηνία 16/12 δήλωσε τα εξής: ‘’Είναι εξαιρετικά δύσκολο να φανταστεί κανείς μια ελληνική κυβέρνηση που θα δεχθεί να θέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ελληνικά εδάφη, με ελληνικό πληθυσμό και ελληνική ιστορία πολλών αιώνων. Από την άλλη μεριά, αν μιλάμε απλώς για ακατοίκητες βραχονησίδες χωρίς πραγματικό αντίκτυπο στην οριοθετική γραμμή, μια και κατά τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας δεν διαθέτουν θαλάσσιες ζώνες, και πάντως είναι τόσο κοντά στις ακτές ώστε και η αιγιαλίτιδα ζώνη ακόμη να υπερκαλύπτεται από τα κοντινά νησιά, τότε τι νόημα έχει αυτή η συζήτηση πέρα από το να δημιουργεί νησίδες κακοπιστίας;’’.
Με απλά λόγια η γενική διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ μας λέει πως δεν υπάρχει πρόβλημα να δώσουμε κάποιες βραχονησίδες μας στην Τουρκία. Αλήθεια τώρα; Και είναι ακόμα στη θέση της;
Βεβαίως ο βρώμικος ρόλος του ΕΛΙΑΜΕΠ διαχρονικά είναι πλέον γνωστός τοις πάσι αλλά αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν να καταφέρονται κατά της Ελλάδος και υπέρ της Τουρκίας τόσο απροκάλυπτα και να μην τους μαζεύει κανένας; Η κα Γαβουνέλη κατάλαβε τι ακριβώς είπε ή το είπε κατά λάθος; Προφανώς και το ερώτημα είναι ρητορικό και μάλιστα κατά την άποψη μου προσχεδιασμένο. Το διάβασε πολλές φορές πριν το δώσει στην εφημερίδα Τα Νέα για δημοσίευση. Όσο όμως και να θέλουν να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη υποτιμούν την ελληνική κοινωνία.
Προφανώς και το παραπάνω περιστατικό αποτελεί πταίσμα θα πει κανείς μπροστά σε άλλες δηλώσεις στο παρελθόν όπως για παράδειγμα ότι η Ελλάδα έχει μαξιμαλιστικές διαθέσεις, οι οποίες είναι και ανακριβείς και αντεθνικές, και άλλα πολλά. Το αξιοσημείωτο αλλά και επικίνδυνο για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα όμως είναι η συνέπεια με την οποία το ΕΛΙΑΜΕΠ τάσσεται υπέρ των Τουρκικών συμφερόντων. Με μια πρόχειρη ματιά στην ιστοσελίδα του και στα άρθρα που δημοσιεύονται διαπιστώνει κανείς πολύ εύκολα τα παραπάνω. Τι άλλο περιμένει το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών για να παρέμβει;
Τα κάστρα ως γνωστόν πέφτουν από μέσα. Η Τουρκία το γνωρίζει πολύ καλά αυτό και επειδή είναι ένα κράτος που σέβεται τον ευατό της και λειτουργεί με σχέδιο έχει φροντίσει σχετικώς. Η 5η φάλαγγα ( και δεν είναι η μοναδική) είναι εντός και μας φωνάζει για το τι ετοιμάζεται και ακόμη καλύτερα για να τα εμπεδώσουμε φροντίζει να τα γράφει και να τα δημοσιεύει κιόλας για να μένουν. Το (ανθ)Ελληνικό πολιτικό σύστημα γιατί σφυράει αδιάφορα και συνεπώς συγκαλύπτει το μακρύ χέρι της Τουρκίας;;;
Υ.Σ.
Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις στάθηκε το άρθρο του κ. Παναγιώτη Παύλου το οποίο και παρατίθενται και αξίζει και πρέπει να διαβαστεί:
*
