Στην κορυφή της ατζέντας βρίσκονται οι προτάσεις για το πώς θα διαμορφωθεί η επόμενη μέρα του πολέμου στην Λωρίδα της Γάζας, με κεντρικό θέμα την επίλυση του ανθρωπιστικού προβλήματος της κατάπαυσης του πυρός.
Γράφει ο Καρτάλης Γιάννης
Αφήνει τους Δυτικούς αντιπάλους του να τρώγονται μεταξύ τους, καθώς μάλιστα βλέπει με ικανοποίηση την Τουρκία να ακολουθεί τον δικό της δρόμο σε σύγκρουση με τις ΗΠΑ, ενώ οι Ευρωπαίοι δεν έχουν τη δύναμη, παρά τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουν, να επιβάλουν μια οποιαδήποτε λύση.
Οι συζητήσεις και οι προτάσεις για το πώς θα διαμορφωθεί η επόμενη μέρα του πολέμου στην πολύπαθη Γάζα δίνουν και παίρνουν, ενώ ακόμη δεν έχει επιλυθεί το καίριο ανθρωπιστικό πρόβλημα της κατάπαυσης του πυρός, που αποτελεί και την κύρια προτεραιότητα τη στιγμή αυτή, καθώς προέχει η προστασία και η παροχή βοήθειας στα χιλιάδες αθώα θύματα όλης αυτής της τραγικής ιστορίας.
Μιας ιστορίας που έχει ήδη προκαλέσει έναν γενικότερο διχασμό στο λεγόμενο δυτικό στρατόπεδο, αλλά και την ελπίδα που τρέφει τώρα ο Πούτιν ότι τελικά θα βγει ωφελημένος από τη γενικότερη αυτή αναταραχή, τη στιγμή που το ζήτημα της Ουκρανίας έχει ουσιαστικά τεθεί στο περιθώριο. Εστω και αν η ΕΕ έχει αποφασίσει να προτείνει στο Κίεβο την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων, χωρίς όμως να προσδιορίζει και το πότε αυτές θα τερματισθούν.
Το μεγάλο πρόβλημα τώρα για την Ουκρανία είναι ότι οι Ρεπουμπλικανοί στο αμερικανικό Κογκρέσο, με τον αέρα στα πανιά τους (που τους δίνουν τα αποτελέσματα των τελευταίων σφυγμομετρήσεων υπέρ του απερίγραπτου Τραμπ για τις προεδρικές εκλογές), αρνούνται να ψηφίσουν τα ποσά της βοήθειας που έχει προτείνει ο Μπάιντεν. Ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με τα ταυτόχρονα πυρά αυτών που στηρίζουν τους Ισραηλινούς και αυτών που στηρίζουν τους Παλαιστινίους, με αποτέλεσμα να ακολουθεί μια εντελώς αντιφατική πολιτική απέναντι στο Ισραήλ. Και ενώ είχε αρχικά στηρίξει πλήρως τον ακραίο Νετανιάχου, ο οποίος έφθασε στο σημείο να διεκδικεί τη «συνολική ευθύνη ασφαλείας» στη Γάζα, αγνοώντας τη λύση των δύο κρατών, τώρα ξεκαθαρίζει ότι αντιτίθεται στην πρόταση αυτή και επιμένει ότι η Παλαιστινιακή Αρχή οφείλει να έχει τη συνολική ευθύνη τόσο για τη Γάζα όσο και για τη Δυτική Οχθη.
Αυτά βλέπει ο Πούτιν και γι’ αυτό σιωπά, αφήνοντας τους Δυτικούς αντιπάλους του να τρώγονται μεταξύ τους, καθώς μάλιστα βλέπει με ικανοποίηση την Τουρκία να ακολουθεί τον δικό της δρόμο σε σύγκρουση με τις ΗΠΑ, ενώ οι Ευρωπαίοι δεν έχουν τη δύναμη, παρά τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουν, να επιβάλουν μια οποιαδήποτε λύση. Και γι’ αυτό σκέπτεται τώρα να είναι για πολλοστή φορά και πάλι υποψήφιος για την προεδρία, διαιωνίζοντας έτσι το αυταρχικό καθεστώς του.
Ενώ ταυτόχρονα προβαίνει και σε προκλητικές εκτοξεύσεις πυραύλων που μπορούν να φέρουν πυρηνικές κεφαλές. Με όποιο μήνυμα μπορεί να εκπέμπει η ενέργεια αυτή στη σημερινή εξαιρετικά ταραγμένη εποχή. Και το κερασάκι στην τούρτα των αλλαγών που έφερε ο πόλεμος στη Γάζα είναι η συμμετοχή του Ιράν στη διάσκεψη των αραβικών χωρών, που πραγματοποιείται αυτή την Κυριακή στο Ριάντ για την εξεύρεση λύσης στην κρίση. Ετσι, πέραν όλων των άλλων, έχουμε τώρα και τη συμφιλίωση μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών, μετά το πάγωμα της προσέγγισης Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ. Μήπως ήταν αυτό που επεδίωκε τελικά η Χαμάς;
