Η στάση της Τουρκίας απέναντι στα γεγονότα που εκτυλίσσονται στη Μέση Ανατολή δείχνει μία μακροχρόνια πολιτική του Ερντογάν απέναντι στο Ισραήλ.
Γράφει ο Burak Bekdil
Όταν στις 7 Οκτωβρίου η τρομοκρατική ομάδα της Χαμάς εξαπέλυσε βάρβαρη επίθεση εναντίον του Ισραήλ σκοτώνοντας περισσότερους από 1.400 ισραηλινούς άνδρες, γυναίκες και παιδιά (και τραυματίζοντας χιλιάδες άλλους), ο τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αντί για το σύνηθες εμπρηστικό αντι-ισραηλινό του παραλήρημα, κατά ασυνήθιστο τρόπο συνέστησε αυτοσυγκράτηση και στις δύο πλευρές.
Η άνοδος του πολιτικού Ισλάμ στην Τουρκία τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ωστόσο, και ο εγγενής αντισιωνισμός του Ερντογάν ─που κάποτε αποκάλεσε τον Σιωνισμό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας─ έχουν προφανώς αφήσει ανεξίτηλο σημάδι στην τουρκική ψυχή. Εκτός από τις ισορροπημένες, φαινομενικά αμερόληπτες συμβουλές του για αυτοσυγκράτηση, ο Ερντογάν είπε επίσης ότι η δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους είναι μια ανάγκη που δεν μπορεί να καθυστερήσει.
Ο ανώτατος ιμάμης της Τουρκίας, καθηγητής Αλί Ερμπάς, ο οποίος απαντά απευθείας στον Ερντογάν, ήταν λιγότερο αμερόληπτος. Ο Ερμπάς, πρόεδρος της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας (Diyanet), ενός κυβερνητικού γραφείου που έχει προϋπολογισμό μεγαλύτερο από 12 υπουργεία μαζί, είπε ότι το Ισραήλ πρέπει «να αποσυρθεί από τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη», προσθέτοντας ότι «βρισκόμαστε δίπλα στον καταπιεσμένο παλαιστινιακό λαό και υποστηρίζουμε τον αγώνα για απελευθέρωση του τζαμιού Αλ Άκσα […]».
«Ο αγώνας των Παλαιστινίων για αντίσταση είναι νόμιμος», σχολίασε ο εταίρος του συνασπισμού του Ερντογάν, Ζεκερίγια Γιαπιτσίογλου, αρχηγός του κόμματος HUDA-PAR.
Η δολοφονική επίθεση της Χαμάς, που πήρε το όνομα «Επιχείρηση Καταιγίδα Αλ Άκσα», αποκάλυψε για άλλη μια φορά το κυρίαρχο τουρκικό αίσθημα για την αραβο-ισραηλινή σύγκρουση. Είναι, ωστόσο παράξενο το γεγονός ότι η Τουρκία, ένα έθνος που υπέφερε τα τελευταία 40 χρόνια από τρομοκρατικές επιθέσεις που είχαν ως αποτέλεσμα 50.000 νεκρούς, μπορεί να μην δείχνει καθόλου ενσυναίσθηση μπροστά σε ανείπωτες τρομοκρατικές επιθέσεις που συμβαίνουν σε ένα άλλο έθνος. Αλλά, βέβαια, η ενσυναίσθηση δεν ανήκει στα προτερήματα των Τούρκων.
Η μαχητική ισλαμιστική εφημερίδα Yeni Akit αποκάλεσε την τρομοκρατική εκστρατεία της Χαμάς «ιστορική νίκη». Συνέχισε με λεπτομέρειες αναφέροντας, «πόσοι σιωνιστές έχουν σκοτωθεί». Προφανώς, όσο περισσότερα σιωνιστικά πτώματα, τόσο το καλύτερο. Οι δημοσιογράφοι αυτής της εφημερίδας είναι τακτικοί καλεσμένοι στο ιδιωτικό τζετ του Ερντογάν.
Όταν ένας ντόπιος Κούρδος πολιτικός αναφέρθηκε στους Παλαιστίνιους ως «παιδιά μιας φυλής που θάβει ζωντανά τα νεογέννητα κοριτσάκια», η Yeni Akit του επιτέθηκε αποκαλώντας τον «ισραηλινό σκουπίδι».
Η φιλικά προσκείμενη στον Ερντογάν καθημερινή εφημερίδα Yeni Şafak έγραψε ότι «το τρομοκρατικό κράτος του Ισραήλ στοχεύει αμάχους». Πώς;! Η «μετα-αλήθεια» αγγίζει νέα ύψη.
Μια άλλη εφημερίδα φιλικά προσκείμενη στον Ερντογάν, η Star, χαρακτήρισε ολόκληρη τη σπείρα βίας ως «ισραηλινή καταπίεση». Ενώ η Χαμάς δολοφονούσε εκατοντάδες Ισραηλινούς αμάχους και κρατούσε ομήρους τουλάχιστον 100 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ένας τίτλος της Star έγραφε: «Το Ισραήλ επιτίθεται σε ένα 14όροφο κτίριο στη Γάζα».
Η Sabah, μια άλλη εφημερίδα που υποστηρίζει τον Ερντογάν, ανακοίνωσε με χαρά ότι «ισραηλινά πλήθη εγκαταλείπουν τη χώρα».
Η Yeni Akit ισχυρίστηκε ότι «οι Σιωνιστές έβαλαν στο στόχαστρο τους δημοσιογράφους, […] γεγονός που αποτελεί όχι μόνο παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και προσπάθεια λογοκρισίας του Τύπου και προδοσία του παγκοσμίου δικαίου». Σοβαρά; Σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα αυτοί που τρίβουν τα χέρια τους από χαρά μετρώντας τον αριθμό των ισραηλινών νεκρών;
Στο μεταξύ, πλήθη που οργανώθηκαν από τρεις τουρκικές ισλαμιστικές ΜΚΟ συγκεντρώθηκαν στο τέμενος Φατίχ της Κωνσταντινούπολης σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους «ήρωες του Αλ Άκσα». Ειπώθηκαν προσευχές για τους τρομοκράτες. Η Yeni Akit ανήγγειλε ότι «οι τζιχαντιστές που έσπασαν την πολιορκία βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη». Ο τίτλος της έγραφε: «Μαχαιριά στην καρδιά του Σιωνισμού».
Σύμφωνα με αυτή την εφημερίδα, αυτό που συνέβη από τις 7 Οκτωβρίου είναι «ένα ακόμη κύμα ισραηλινού τρόμου». Και σύμφωνα με μια άλλη φιλοκυβερνητική εφημερίδα, την Türkiye, «το Ισραήλ σφαγιάζει ανθρώπους από ξηράς και αέρος».
Ο κρατικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός της Τουρκίας TRT εξήγησε ότι όλο αυτό συνέβη: «[…] γιατί ένας Παλαιστίνιος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με παράνομους εποίκους στην κατεχόμενη πόλη Χαουάρα της Δυτικής Όχθης». Παρέθεσε επίσης το εξής: «Η επίθεση ξεκίνησε για να λογοδοτήσει το Ισραήλ για την επιθετικότητά του».
Η Yeni Akit παραπονέθηκε ότι οι Σιωνιστές έκοψαν το ρεύμα στη Γάζα. Ανέφερε ότι η επίθεση της Χαμάς ήταν «τζιχάντ κατά του τρομοκρατικού κράτους του Ισραήλ». Τούρκοι ισλαμιστές κατηγορούν το Ισραήλ ότι δεν βοηθά τη Χαμάς αρνούμενο να δώσει ρεύμα, χρήματα, όπλα, εξοπλισμό και εκπαίδευση στους κατοίκους της Γάζας για να σκοτώσουν περισσότερους Ισραηλινούς.
Εν μέσω όλων αυτών των ανοησιών, ένα ειδησεογραφικό κανάλι, το HaberTürk, μετέδωσε ζωντανά μια συνέντευξη με την Ιρίτ Λιλιάν, Πρέσβειρα του Ισραήλ στην Τουρκία. Η ισλαμιστική Milli Gazete αντέδρασε: «Πώς τολμάς! Ενώ οι μαχητές ελευθερίας της Χαμάς στέλνουν δεκάδες κατακτητές στην κόλαση …» Σύμφωνα με την Milli Gazete, αυτό αποτελεί «όλεθρο για το Ισραήλ» και τα θύματα των Παλαιστινίων είναι «μάρτυρες».
Υπάρχει μια εύθραυστη ειρήνη μεταξύ Άγκυρας και Ιερουσαλήμ. Θεωρητικά, ο Ερντογάν συμφιλιώθηκε με το Ισραήλ, αλλά οι διπλωματικές σχέσεις αποκαταστάθηκαν πλήρως μόνο αφού ο όρκος του να απομονώσει το Ισραήλ διεθνώς είχε βαρύνει το γεωπολιτικό κόστος της Τουρκίας.
Η φανατική αντι-ισραηλινή κληρονομιά του Ερντογάν έχει «επιτυχώς» δηλητηριάσει μια ήδη ξενοφοβική κοινωνία. Πιθανότατα θα χρειαστούν γενιές για να αλλάξει η κατάσταση.
