Δέν ἔχουμε δικαίωμα νά τούς προδώσουμε!
Κεντρικό Άρθρο της ΕΣΤΙΑΣ,
Τό χρέος τοῦ πολιτικοῦ κόσμου πρός τούς πεσόντες Ἀεροπόρους – Τά ἔδιναν «ὅλα» στίς ἀερομαχίες γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας μέ τήν ἐλπίδα, ὅτι οἱ ἡγεσίες δέν θα ὑποκύψουν σέ πιέσεις γιά συμβιβασμό στά ἐθνικά θέματα – Τί περιμένουμε ἀπό τούς ταγούς τῆς χώρας
ΒΑΡΥΣ ὁ φόρος αἵματος τόν ὁποῖο πληρώνει ἡ Πολεμική Ἀεροπορία. Πολύ βαρύτερος ἐκείνου πού πληρώνουν οἱ ἄλλοι δύο Κλάδοι τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων. Ἄλλως τε, καθημερινῶς, οἱ πιλότοι μας ἀντιμετωπίζουν τόν εἰσβολέα στό Αἰγαῖο. Τόσο, πού πλέον εἶναι εἴδησις ρουτίνας τό πόσες ἀναχαιτίσεις ἔγιναν καί πόσες φορές τά μαχητικά μας ἐνεπλάκησαν σέ ἑλιγμούς ἀερομαχίας. Δώδεκα τέτοιες ἐμπλοκές ἐσημειώθησαν μόνον χθές. Καί ἐπειδή ἀκριβῶς οἱ ἀερομαχίες αὐτές εἶναι εἰκονικές, ὁ κίνδυνος γιά τούς χειριστές εἶναι ἀκόμη μεγαλύτερος. Σέ συνθῆκες πραγματικοῦ πολέμου χειριστές ὅπως ὁ Νῖκος Σιαλμᾶς (1992) καί ὁ Κώστας Ἠλιάκης (2006) θά εἶχαν καταρρίψει τόν ἀντίπαλο καί θά εἶχαν ἐπιστρέψει ἕτοιμοι γιά τήν ἑπόμενη ἀποστολή. Αὐτό εἶναι ὅμως τό τίμημα τῆς εἰρήνης. Ἡ ἀποφυγή τῆς προκλήσεως ἀπωλειῶν στόν ἀντίπαλο ἐνίοτε ἀποδεικνύεται μοιραία.
Δέν εἶναι ὅμως μόνον οἱ ἀναχαιτίσεις. Οὔτε ἡ προετοιμασία τῶν Ἑλλήνων χειριστῶν εἶναι ἀναίμακτη. Οἱ σκληρές καί ἀπαιτητικές ἀσκήσεις τούς ὁδηγοῦν στά ὅρια. Ὁ Ἀλέξης Μπρίντακ ἦταν ἕνας ἀπό τούς πλέον προικισμένους χειριστές. Ἔπεσε τόν Νοέμβριο τοῦ 1992 κατά τήν διεξαγωγή τῆς ἰδιαίτερα ἀπαιτητικῆς ἀσκήσεως μέ τόν κωδικό «Ἱέραξ 3» στά ἀνοικτά τῆς Σκύρου. Στό Πεζικό συνηθίζουν νά λένε ὅτι «περισσότερος ἱδρῶτας στήν ἐκπαίδευση, λιγώτερο αἷμα στήν μάχη.»
Ἰσχύει αὐτό ὅταν πατᾶ κανείς τήν στερεά γῆ. Ὄχι ὅταν ὑψιπετεῖ, εἴτε προασπιζόμενος τήν πατρίδα εἴτε προετοιμαζόμενος γιά αὐτό. Ἄλλως τε ὁ Ἴκαρος εἶναι τό σύμβολο γιά τούς νέους Ἀεροπόρους. Τό πνεῦμα τῆς θυσίας ἐνυπάρχει στήν προετοιμασία τους. Πλέον γνωρίζουμε ὅτι ὁ σμηναγός Εὐστάθιος Τσιτλακίδης καί ὁ ὑποσμηναγός Μάριος-Μιχαήλ Τουρούτσικας ἔχουν περάσει στό πάνθεον τοῦ ἑλληνισμοῦ. Πῆραν «τοῦ χάρου τήν πνοή μέ τό ἀεροπλάνο», ὅπως πολλές φορές εἶχαν ψάλει.
Δέν θά ὑπεισέλθουμε ἐδῶ σέ εἰκασίες τοῦ πῶς ἔγινε τό δυστύχημα, πῶς ἔπεσε τό Phantom. Θά σταθοῦμε μόνον στήν ἐπικινδυνότητα τῆς ἐκπαιδεύσεως. Βαρύ ἀεροπλάνο τό Phantom, τό βαρύτερο στό ὁπλοστάσιό μας, μέ δυνατότητα μεταφορᾶς μεγάλου ὁπλικοῦ φόρτου, ἱκανό νά ἐπιφέρει καταλυτικά πλήγματα στόν ἐχθρό. Καί οἱ πιλότοι μας πετοῦν χαμηλά. Γιά νά διεισδύσουν ἀθέατοι στήν ἐχθρική περιοχή, ἄν χρειασθεῖ, περνῶντας κάτω ἀπό τίς δέσμες τῶν ραντάρ ἐπιτηρήσεως. Ἔτσι πέρασαν ἀπαρατήρητα τά F-16 μας τήν τελευταία φορά πού ἔφθασαν στήν Κύπρο τόν Αὔγουστο τοῦ 2020. Ἔτσι εἶχαν προκαλέσει παλαιότερα πανικό στούς Τούρκους πού τούς εἶχαν δεῖ ξαφνικά πάνω ἀπό τά κεφάλια τους. Μιλᾶμε γιά ὕψη 30 ἕως 100 ποδῶν, δηλαδή δέκα ἕως καί 30 μέτρων. Ἀλλά καμμιά φορά καί αὐτά τά δέκα μέτρα εἶναι πολλά. Σέ τέτοιες συνθῆκες, τό παραμικρό ἀπρόοπτο μπορεῖ νά ἀποβεῖ μοιραῖο.
Σήμερα στήν Τρίπολη κηδεύεται ὁ ὑποσμηναγός Τουρούτσικας. Παρόντες ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ὁ Πρωθυπουργός καί ἡ στρατιωτική ἡγεσία. Εἶναι τό ἐλάχιστο πού ὀφείλει ἡ Πολιτεία στήν οἰκογένειά του. Στόν ὑπερήφανο πατέρα του πού μέσα στό πένθος του μίλησε μέ σεμνότητα ἀλλά καί ἀγάπη γιά τήν Πατρίδα. Μίλησε στήν ψυχή τοῦ κάθε Ἕλληνα, καί μέ τήν ἁπλότητα τῶν λόγων του μᾶς ὁδήγησε νά συναισθανθοῦμε τήν μορφή τῆς οἰκογένειας πού ἀναδεικνύει Ἕλληνες ἀξιωματικούς, πιλότους μαχητές τῶν αἰθέρων. Σέ τέτοιες οἰκογένειες στηρίζεται ἡ Ἑλλάδα.
Αὔριο, πολιτική καί στρατιωτική ἡγεσία θά εὑρίσκεται στό ἀκριτικό Νευροκόπι. Ἐκεῖ θά κηδευθεῖ ὁ σμηναγός Τσιτλακίδης. Ἕνα ὑπόδειγμα ἀξιωματικοῦ πού ἡ μνήμη του θά παραμένει παράδειγμα γιά ὅσους τόν εἶχαν γνωρίσει καί ἀκόμη περισσότερο ὅσους εἶχαν πετάξει μαζί του.
Τό χρέος τῆς Πολιτείας δέν τελειώνει ὅμως ἐδῶ. Τό πιό μεγάλο χρέος, ὄχι μόνον τῶν ταγῶν, ἀλλά ὅλων μας, ἀπέναντι στούς πεσόντες, εἶναι νά μήν τούς προδώσουμε. Δέν ἔχουμε δικαίωμα νά τούς προδώσουμε. Ἔχουμε καθῆκον νά συνεχίσουμε, ὅπως αὐτοί. Ἄς μήν θεωροῦν κάποιοι ὅτι ἡ τυπική παρουσία τους στίς κηδεῖες ἀρκεῖ γιά νά δείξουν τό ἐνδιαφέρον τους. Οἱ ἡγεσίες, περισσότερο ἀπό ὁποιονδήποτε ἄλλον, θά πρέπει ἐμπράκτως νά δείξουν ὅτι τιμοῦν τήν θυσία τους. Ὄχι μέ κορῶνες λόγων πού θά μποροῦσαν νά εἶναι καί προεκλογικοί, ἀλλά μέ πράξεις καί ἀποφάσεις πού ἀποδεικνύουν ὅτι πονᾶνε τήν Πατρίδα, ὅσο καί αὐτοί πού ἔπεσαν ὑπέρ αὐτῆς.
Ὁ μέσος Ἕλλην πολίτης θά ἀνταποκριθεῖ στό καθῆκόν του. Ὅπως ἀνταποκρίθηκε κάθε φορά πού ἐκαλεῖτο νά τό ἐκπληρώσει. Ὅπως τό ἐκπληρώνουν καθημερινῶς οἱ ἀξιωματικοί καί ὅλα τά στελέχη τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων.
Ὅλοι αὐτοί προσβλέπουν σέ ἡγεσίες πού θά σχεδιάζουν τό μέλλον τοῦ ἔθνους μέ ρεαλισμό ἀλλά καί μέ ὑψηλές στοχεύσεις. Ὄχι μέ ὁρίζοντες, πού περιορίζονται στίς προσεχεῖς ἐκλογές.
