Αστυνομία σκέψεως-.
Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Η καθεστωτική άποψη της πολιτικής ορθότητας επιβάλλεται από την ίδια διεύθυνση της εγκαθιδρυθείσας παγκοσμιοποιήσεως με ορισμένη κατεύθυνση την ανθρωπολογική Νέα Τάξη Πραγμάτων, η οποία κατατείνει ανυπερθέτως εις την αμαύρωση του ανθρώπινου προσώπου και την βάναυση προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Η πρωτοκαθεδρία του πολιτισμικού μαρξισμού και η αυθεντία περί της επικρατήσεως του συγκεκριμένου νεοπαγούς δόγματος περί «ρευστότητας των φύλων», επί ποινή στιγματισμού, εξοβελισμού και απηνούς διωγμού του εκάστοτε αντιφρονούντα, μας υπομιμνήσκουν εμφατικά την μεσαιωνική Ιερά Εξέταση, όπου η διαφορετική άποψη εθεωρείτο αιρετική και ο αντιφρονών δέον όπως εξουδετερωθεί πάραυτα μέσω της προκρούστειας κλίνης. Τηρουμένων των αναλογιών, εάν αρθρώσει κανείς μία διαφορετική επιστημονική άποψη, ευθύς αμέσως σύρεται εκ της κυρίαρχης αστυνομίας σκέψεως, η οποία ποινικοποιεί τον αντιδρώντα ως ρατσιστή, συντηρητικό και σκοταδιστή.
Οι μηχανισμοί αυτοί ελέγχου της σκέψεως και άλωσης της λογικής αποβλέπουν εις τον κατακερματισμό, τον εκμαυλισμό και την διάλυση εν τέλει παντός κοινωνικού ιστού, δημιουργώντας κοινωνίες μη ισορροπημένες, εξ αυτού του λόγου διακινούνται μεγάλα κεφάλαια προς την ασύστολη προπαγάνδα περί αυτού, υπό το πρόσχημα της προάσπισης των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών πλην τούτο συντελείται εντελώς υποκριτικά.
Η σπουδή περί της σεξουαλικής ταυτότητας εγείρει πολλά ερωτήματα, διότι εάν, πράγματι, το «σύστημα» ενδιαφερόταν ειλικρινά για το κοινό συμφέρον, θα ασχολούνταν διά την καταπολέμηση του ρατσισμού, αλλά και την μισαλλοδοξία κατά των ανθρώπων με κινητικά ή διανοητικά προβλήματα, ή άλλως θα σεβόταν την αυτοτέλεια των δικαιωμάτων των παιδιών, θα λάμβανε πρωτοβουλίες κατά του αναλφαβητισμού και της υπερεκχειλίζουσας φτώχειας και δεν θα αναλωνόταν δήθεν διά ένα ζήτημα ήσσονος σημασίας, το οποίο συνιστά δοτή θεματική της ατζέντας της παγκοσμιοποιήσεως. Εάν παρεκκλίνει κανείς εκ του σηψαιμικού κατεστημένου, διώκεται απηνώς, εάν ένας συνάνθρωπός μας νοσεί, ουδείς εκ των ημέτερων κατ’ επάγγελμα δήθεν αντιρατσιστών ή δήθεν έμμισθων αλληλέγγυων ενδιαφέρεται να βρει λύση.
Ζούμε εις έναν αντεστραμμένο κόσμο, όπου το φυσιολογικό βαπτίζεται αφύσικο, το παρά φύσιν κατά φύση, το έθνος φασισμός, ο σταλινισμός δημοκρατία και ο ναζισμός προοδευτισμός, ο τελευταίος δε επιβάλλεται με όλα τα μέσα επιβολής της γερμανικής μπότας κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το τελευταίο δε αρκεί να δει κανείς τις ολοκληρωτικές πρακτικές καθολικής υποτίμησης του ελλαδικού λαού, τις οποίες μετέρχεται η πολύφερνη κοινοβουλευτική ελίτ, όπως αυτή της καταφρόνησής του, λαμβάνοντας μείζονες αποφάσεις διά το μέλλον του, ερήμην του και άνευ ουδεμίας συμμετοχικής του αναφοράς διαμέσου δημοψηφίσματος.
Ως έπος ειπείν, το δε τραγικό εξ όλων είναι να θεσπίζονται νόμοι και να εμφιλοχωρούν, εν κρυπτώ και παραβύστω, διατάξεις οι οποίες συνιστούν «κερκόπορτα» διά τις ανειλημμένες μελλούμενες εξελίξεις, των κοσμο-εξουσιαστών, μία τέτοια κείται εις το άρθρο 1511 παρ. 3 του Α.Κ. περί άτοπης και άκαιρης ταυτίσεως του γονικού δεσμού με την σεξουαλική ταυτότητα!
Η πόλις εάλω.
*Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
