Διεθνής διπλωματία του καναπέ ή του… χαβαλέ;
Γράφει ο Πέτρος Λάζος
Διεθνή σάλο έχει ξεσηκώσει η συμπεριφορά του Ταγίπ Ερντογάν απέναντι στην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κατά τη συνάντησή του με την Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν και τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, στην Άγκυρα.
Ξαφνικά, λες και η ανθρωπότητα δεν έχει σημαντικότερα προβλήματα ν’ αντιμετωπίσει, μια φονική πανδημία π.χ., βρέθηκε ν’ ασχολείται με τον… καναπέ του γραφείου του Τούρκου προέδρου! Πέρα απ’ οτιδήποτε άλλο, αυτή η τόσο έντονη εστίαση του παγκόσμιου ενδιαφέροντος σε κάτι τόσο τυπικό, ξενίζει αρνητικά. Ιδιαίτερα αρνητικά. Διότι μας υποδεικνύει, μια γενικευμένη απώλεια αίσθησης του μέτρου.
Ας είναι…
Τα γεγονότα είναι πλέον γνωστά και στις… αδέσποτες γάτες, οπότε δεν έχει νόημα να τα επαναλάβει κανείς, εδώ. Εκείνα που δεν έγιναν ευρέως γνωστά και οφείλουν να ξεκαθαρισθούν, είναι ορισμένα σημεία, τα οποία δεν έλαβαν όλο το εύρος της δημοσιότητας που τους έπρεπε!
Το βασικότερο εκ των οποίων είναι πως, επί του τυπικού η τουρκική πλευρά, έχει απόλυτο δίκιο. Ο-η εκάστοτε Πρόεδρος της Επιτροπής είναι το Νο2 της ιεραρχίας της Ένωσης και απολαμβάνει μεταχείριση πρωθυπουργού, ενώ ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Αρχηγών, είναι το Νο1 και απολαμβάνει μεταχείριση και τιμές Αρχηγού κράτους. Κάτι που παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς ο Charles Michel στην απολογητική του δήλωση και έκανε ξεκάθαρο με δική του δήλωση, ο προκάτοχος της κυρίας von der Leyen, Jean Claude Junker!
Ο πρώτος θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι έδωσε αυτή την εξήγηση, κινούμενος από δικά του συμφέροντα αλλά ο δεύτερος αφενός είναι εθελοντικά συνταξιοδοτημένος (για λόγους υγείας) και αφετέρου για να τον χαρακτηρίσει κάποιος φίλα προσκείμενο στην Τουρκία, θα πρέπει να είναι εντελώς αδαής στα παρασκήνια των Βρυξελλών, τα τελευταία 30 χρόνια! Οπότε αμφισβήτηση επ’ αυτού, δεν χωρά! Το πρωτόκολλο, στην αυστηρή εφαρμογή του, καλύπτει απόλυτα τους Τούρκους διοργανωτές της συνάντησης.
Γεγονός που γεννά πολλά και “πονηρά” ερωτηματικά για τον πραγματικά υπεύθυνο του προσβλητικότατου συμβάντος. Διότι, από τη στιγμή που τηρήθηκε αυστηρό τυπικό πρωτόκολλο, όπως δήλωσε ο κύριος Μισέλ και “εφαρμόσθηκαν όσα ζήτησε η ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία προετοιμασίας”, όπως δήλωσε χωρίς να διαψευσθεί από κανέναν ο Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών, κάποιος από την ευρωπαϊκή πλευρά έκανε γκάφα. Γκάφα τεραστίων διαστάσεων και απόλυτα ανεπίτρεπτη για αυτό το επίπεδο διπλωματίας.
Συγκεκριμένα πρόσωπα και γεγονότα δύσκολα θα μάθουμε, αλλά υπάρχει εσωτερικό memo (βρίσκεται στα χέρια του Capital.gr) της Διεύθυνσης Πρωτοκόλλου και Συναντήσεων του Συμβουλίου στο οποίο, ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Dominique-Georges Marro, δηλώνει ξεκάθαρα ότι στην αποστολή προετοιμασίας δεν συμμετείχε στέλεχος της Διεύθυνσης Πρωτοκόλλου της Επιτροπής, η οποία χειρίζεται το τυπικό των συναντήσεων της Προέδρου!
Ενώ συμμετείχε κανονικά π.χ. στέλεχος της Διευθύνσεως Ασφαλείας!
Περίεργες (και άκρως ερασιτεχνικές) κινήσεις από την Επιτροπή, οι οποίες προκαλούν απορία.
Φυσικά ο Erdogan και το επιτελείο του, παλιές καραβάνες σε αυτά τα τερτίπια, φρόντισαν να εκμεταλλευτούν την “πατάτα”, στο έπακρο πολιτικά. Ας μην ξεχνάμε ότι, λίγες ημέρες πριν, η Τουρκία είχε αποσυρθεί από τη Συνθήκη κατά της κακομεταχείρισης γυναικών και παιδιών (Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης) και η συνάντηση με την ευρωπαϊκή ηγεσία στην Άγκυρα, είχε ακριβώς αυτή την απόφαση, ως πρώτο θέμα της ατζέντας. Δεν χρειάζεται κανείς να διαθέτει μεγάλη φαντασία για ν’ αντιληφθεί την εντονότατη και οξύτατη εντύπωση που δημιούργησε στο εσωτερικό της γείτονος η εικόνα της Ursula von der Leyen, να κοιτά όρθια με απορία!
Ανεξάρτητα όμως από το γεγονός ότι, κατά πάσα πιθανότητα, η ευθύνη της ευκαιρίας για το τεράστιο ρεζίλεμα ανήκει στην Ευρωπαϊκή πλευρά, η προσβολή παραμένει βαρύτατη και πέρα από κάθε αποδεκτό όριο ανοχής ή/και αντοχής. Πράγμα που δημιουργεί νέα ερωτηματικά!
Γιατί ο Charles Michel δεν αντέδρασε; Γιατί δεν δόθηκε εκεί, επί τόπου η μοναδική ενδεδειγμένη για την Τουρκική προκλητικότητα, απάντηση; Ακόμη και βάσει Πρωτοκόλλου (απουσία καθίσματος σημαίνει μη αποδοχή επίσκεψης) μοναδικός έντιμος δρόμος ήταν η ακαρίαια ανταπόδοση της προσβολής, με άμεση αποχώρηση! Γιατί δεν έγινε; Αλλά, αντίθετα, ο εξευτελισμός έφτασε σε μεγαλύτερο βάθος, καθώς η Πρόεδρος κάθισε στον καναπέ και στο ίδιο επίπεδο με τον σαφώς υποδεέστερο σε βαθμό, Τούρκο υπουργό Εξωτερικών;
Μήπως η ηγεσία της ΕΕ δεν γνωρίζει το Πρωτόκολλο; Ή μήπως πλέον η Ευρώπη εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από την Τουρκία, ώστε να αποδέχεται τα πάντα; Από τις προσβολές των βασικών αξιών της μέχρι το κατά πρόσωπο φτύσιμο των ηγετών της;
