Η πρώτη στρατηγική εθνικής ασφάλειας (NSS) του Αμερικανού Προέδρου που προκάλεσε διαμάχες στην Τουρκία
Μετά από σχεδόν ένα χρόνο στην εξουσία, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ παρουσίασε την πρώτη του στρατηγική εθνικής ασφάλειας (NSS). Μπορεί να είναι γεμάτη από κακά νέα για την Τουρκία.
Ο επικεφαλής σύμβουλος της εθνικής ασφάλειας Χ.Ρ. Μακμάστερ, σε μια ομιλία στην Ουάσιγκτον την περασμένη εβδομάδα σε think tank με έδρα το Λονδίνο, ανέφερε πως το έγγραφο 70 σελίδων αποτελεί μια «δραματική επανεξέταση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από τις προηγούμενες δεκαετίες».
Η ομιλία προκάλεσε διαμάχες στην Τουρκία, καθώς ο Μακμάστερ αναφέρθηκε στον ρόλο της Τουρκίας και του Κατάρ στην «υποστήριξη της ριζοσπαστικής ισλαμικής ιδεολογίας».
«Δεν δώσαμε αρκετή προσοχή στον τρόπο με τον οποίο ενισχύονται μέσω φιλανθρωπικών οργανώσεων, madrassas και άλλων κοινωνικών οργανώσεων. Τώρα αυτό γίνεται περισσότερο από το Κατάρ και την Τουρκία «, δήλωσε ο Μακμάστερ, σύμφωνα με τη The National, μια αγγλόφωνη εφημερίδα που εκδίδεται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ).
Μετά από μια διαμαρτυρία από το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, ο Μακμάστερ εξέδωσε μια δήλωση, στην οποία εξέφρασε τη σταθερή του πίστη σε μια ισχυρή συμμαχία με την Τουρκία, λέγοντας ότι στην πραγματικότητα μιλά καλώντας την Τουρκία να κάνει περισσότερα για να μειώσει τη χρηματοδότηση σε όσους προωθούν το μίσος και τη βία.
Αλλά είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι οι απόψεις τυ Μακμάστερ παραλήφθηκαν εσφαλμένα στις αρχικές εκθέσεις. Πράγματι, δεν είναι ο μόνος βασικός παίκτης της διοίκησης του Τραμπ, ο οποίος έχει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τους δεσμούς της τουρκικής κυβέρνησης με ριζοσπάστες ισλαμιστές.
Ο υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλλερσον, στη μαρτυρία του ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων τον Ιούνιο, δήλωσε ότι υπάρχουν «στοιχεία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας» που έχουν γίνει μέρος κυβερνήσεων, επισημαίνοντας τα κοινοβούλια στο Μπαχρέιν και την Τουρκία ως παραδείγματα.
Ο πρώην στρατηγικός σύμβουλος του Τραμπ, Στηβ Μπάνον, σε συνέντευξή του με την εφημερίδα Asharq Al-Awsat, ισχυρίστηκε ακόμη ότι η Τουρκία είναι «πιο επικίνδυνη από το Ιράν».
Οι ανησυχίες δεν περιορίζονται σε αυτό που οι ΗΠΑ θεωρούν ως ιδεολογική εγγύτητα μεταξύ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, του Κατάρ και της Τουρκίας. Οι σχέσεις με τμήματα τζιχάντ στην επαρχία Idlib της Συρίας, όπου η Τουρκία έχει αναπτύξει στρατεύματα μετά τη διαδικασία της Αστάνα, υπόκεινται σε προσοχή υψηλού επιπέδου στην Ουάσιγκτον. Όλα αυτά θεωρούνται ως μέρος μιας μεγαλύτερης εικόνας στην οποία η Άγκυρα εμφανίζεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, σε μεγάλες παγκόσμιες προκλήσεις.
Η NSS του Τραμπ αναμένεται να είναι ένας οδικός χάρτης για σκληρότερη δράση κατά του άξονα Κατάρ-Μουσουλμανικής Αδελφότητας, μαζί με τη συνεχιζόμενη Αμερικανική υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας στην περιοχή.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επιβολή κυρώσεων στο Ιράν θα είναι ένα άλλο σημείο εστίασης της νέας NSS. Πριν από λίγες μέρες, η Πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, Νίκη Χέλι υποστήριξε ότι το Ιράν ενισχύει τους αντάρτες του Χούθι στην Υεμένη και, κατά συνέπεια, παραβιάζει τις κυρώσεις του Ηνωμένων Εθνών. Η δήλωσή της υπενθύμισε σε όλους – συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εξωτερικών του Ιράν Τζαβάντ Ζαρίφ – της διάσημης ομιλίας του 2003 του Κόλιν Πάουελ στο Ηνωμένο Βασίλειο, που έκανε την υπόθεση για τον πόλεμο στο Ιράκ.
Σε μια εποχή που η Άγκυρα βρίσκεται ήδη στο ραντάρ των Η.Π.Α. για την εντατικοποίηση της συνεργασίας της με την Τεχεράνη σε θέματα ασφάλειας και πληροφοριών, η επιθυμία του Τραμπ να προχωρήσει κατά του Ιράν, θα μπορούσε να έχει επιζήμιες συνέπειες για την Τουρκία στην Ουάσιγκτον.
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός τι, καθώς πλησιάζουμε στην προθεσμία της 13ης Ιανουαρίου 2018 του Τραμπ, για την παροχή ανασκόπησης 90 ημερών για το πυρηνικό συμβόλαιο του Ιράν στο Κογκρέσο, η υπόθεση Ρεζά Ζεράμπ στη Νέα Υόρκη πλησιάζει επίσης την ολοκλήρωση της.
Οι ένορκοι, πιθανώς θα δώσουν μια ετυμηγορία για τον αναπληρωτή γενικό διευθυντή της Halkbank, Χακάν Αττίλα, σχετικά με την προσπάθειά του, να αποφύγει τις κυρώσεις για το Ιράν τις πρώτες εβδομάδες του 2018. Από εκεί και πέρα η υπόθεση μπορεί να αποτελεί την αιχμή μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον – με συζητήσεις σχετικά με τις δευτερεύουσες κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας.
Αν νομίζετε ότι χτυπήσαμε σε βράχο οι σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ. κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2017, ας περιμένουμε να δούμε τι θα φέρει το 2018….
