Το κλεισιμο των οδοφραγμάτων, θα δημιουργούσε ασφυκτική πίεση στον κάθε Ακιντζί και τους συν αυτώ
Κλείστε τα οδοφράγματα αν θέλετε αποτελέσματα: Οι Τούρκοι το 2003 άνοιξαν διόδους γιατί δεν μπορούσαν να διαχειριστούν την πίεση
Toυ Μάριου Ευρυβιάδη
Επειδή το κύριο επιχείρημά μας είναι πως πρέπει να αυξηθεί το κόστος της κατοχής για την Τουρκία ώστε να υπάρξουν αποτελέσματα, μια μόνο «λύση» υπάρχει.
Να κλείσουν πάραυτα τα οδοφράγματα και θα δείτε αμέσως πως η κίνηση αυτή θα επιφέρει πρακτικά αποτελέσματα, ακόμη και λύση!
Κάθε μέρα περίπου 50-60 αυτοκίνητα-λεωφορεία, βαν, ταξί κ.λπ., τουρκικής ιδιοκτησίας πηγαινοέρχονται από το αεροδρόμιο στα κατεχόμενα μεταφέροντας τουρίστες. Κάθε μέρα, γύρω στις επτά το πρωί, αεροπλάνα από το Ισραήλ προσγειώνονται και όλοι οι επιβάτες πάνε με τα τουρκικά «τουριστίκ» στα καζίνο των κατεχόμενων – που ελέγχονται από την τουρκική μαφία.
Πρόσφατα πέρασαν και επτά Ελλαδίτες και κάποιος τους έκανε παρατήρηση πως έρχονται εδώ μια βδομάδα και πάνε τις τρεις μέρες στα καζίνο των κατεχομένων.
Η απάντησή τους ήταν να μαζέψουν πρώτα τους δικούς τους που πάνε «κάθε βράδυ» και μετά να κάνουν τους ηθικοπλάστες!
Οι Τούρκοι της Κύπρου εκμεταλλεύονται τα πάντα χωρίς να πληρώνουν τελωνείο. Από το αεροδρόμιο Λάρνακας Τούρκος «έβγαλε» τρία λεωφορεία και δύο ταξί που τα δουλεύουν ασταμάτητα αυτός και οι δίδυμοι γιοι του. Όπου πας, θα βρεις Τούρκους να εκμεταλλεύονται τα δημόσια αγαθά. Στα νοσοκομεία, στο Ογκολογικό της Λευκωσίας, στα σουπερμάρκετ, στα εστιατόρια, στα κτηματολόγια, στα διαβατήρια, στις ταυτότητες. Παντού.
Τους έχει πειράξει κανείς ποτέ αυτούς; Ποιος τους απειλεί, για να ξέρουμε; Αν τους απειλούσε κανείς, θα περνούσαν τα οδοφράγματα μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια τους;
Όπως κατά κόρον τονίζω, οι Τούρκοι της Κύπρου δεν θέλουν εγγυητές για την ασφάλειά τους. Θέλουν εγγυητές για τα κλεμμένα τους – για να τρώνε και να πίνουν με την ησυχία τους.
Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003 υπήρξε μείζον στρατηγικό λάθος. Ο μακαρίτης Γλαύκος Κληρίδης εναντιώθηκε. Το γεγονός αυτό πρέπει να προβληματίσει τουλάχιστον κάποιους στον Δημοκρατικό Συναγερμό.
Αρκετοί ισχυρίζονται πως τότε δεν μπορούσε να γίνει τίποτε, διότι ο κόσμος ήθελε να πάει να δει τους τόπους του. Πολύ καλά. Ας τα άφηναν 2-3 μέρες ανοικτά και μετά να τα έκλειναν.
Αν τα οδοφράγματα ήταν σήμερα κλειστά, το κόστος θα ήταν αβάσταχτο για τον κάθε Ακιντζί και για την Άγκυρα. Θα αύξανε κατακόρυφα τη διαπραγματευτική μας δύναμη.
Τα οδοφράγματα τα άνοιξαν οι Τούρκοι το 2003, ακριβώς διότι δεν μπορούσαν να διαχειριστούν την πίεση. Από τότε λειτουργούν ως βαλβίδες ασφαλείας για τα καθεστώτα εκεί.
Με τη δική μας πολιτική, τους διευκολύνουμε πολιτικά, τους πλουτίζουμε, αλλά τους δίνουμε και όπλα να μας εκβιάζουν.
Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Μια λανθασμένη στρατηγική μπορεί να αλλάξει. Εάν η δική μας πλευρά θέλει αποτελέσματα, ας κάνει τη «ριζοσπαστική» κίνηση να κλείσει τα οδοφράγματα. Μια τέτοια κίνηση θα είναι και απάντηση στους εκβιασμούς του γκιουλενιστή Ακιντζί για το «άνοιγμα» των Βαρωσίων.
Και οι λεγόμενες ΜΚΟ
Υπήρξε απογοητευτικό το κείμενο της κυρίας Γκιουρώφ για τις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην Κύπρο και το οποίο δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην εφημερίδα «Σημερινή». Δεν μας είπε τίποτα το καινούργιο. Αυτά του 2003-2004, στα οποία αναφέρθηκε, μας είναι γνωστά και καταγεγραμμένα στην έκθεση «Νάθαν», περί χρηματοδοτήσεων κ.λπ. υπέρ του «Ναι».
Μπορεί να προσφέρει μέγιστη υπηρεσία αν κοιτάξει ακριβώς μπροστά της και εξετάσει τη λεγόμενη ΜΚΟ PRIO, που δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια στην Κύπρο, χωρίς να λογοδοτεί σε κανένα.
Έχει βγάλει η γλώσσα μου μαλλιά αποκαλύπτοντας, στον «Φιλελεύθερο» και αλλού, πως η PRIO είναι μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση μαϊμού. «Μαϊμού» θεωρούνται όλες οι λεγόμενες ΜΚΟ που δεν έχουν αυτόνομους πόρους, εθελοντικά μέλη και συνδρομητές, αλλά χρηματοδοτούνται από κυβερνήσεις μέσω παρένθετων προσώπων. Η PRIO αποτελεί κλασική περίπτωση.
Τα παίρνει κατευθείαν από σκανδιναβικές χώρες και από τις ΗΠΑ, μέσω παρενθέτων οργανισμών του ΟΗΕ κ.λπ. Και τα διαθέτει (μαύρα;) στην Κύπρο.
Στην Ελβετία, στο Ισραήλ, στην Ινδία, στη Ρωσία και αλλού, πρόσφατες νομοθεσίες έχουν βάλει χαλινάρι στις δραστηριότητες των ΜΚΟ-μαϊμού τύπου PRIO.
Μπορεί να αρχίσει από τον σημερινό πρόεδρο της PRIO, τον δρα Harry Tzimitras, που μας τον έφεραν εγκάθετο από την Τουρκία, και ο οποίος τηρεί αιδήμονα σιγή αναφορικά με τα αίσχη που διαπράττονται στην Τουρκία κατά των πανεπιστημιακών.
Πού πληρώνει φόρους από τα εισοδήματα που εισπράττει από την PRIO ο κ. Tzimitras; Στην Τουρκία, στην Κύπρο, στα κατεχόμενα; Οι συνεργάτες του; Έχει φορολογικό μητρώο στην Κύπρο η PRIO; Πληρώνουν φόρο αυτοί που χρηματοδοτούνται από αυτήν; Ήταν πολύ δύσκολο να γίνει αυτή η διερεύνηση; Είναι πολύ δύσκολο να τεθεί το θέμα στη Βουλή;
Τα μαθήματα από τον Βρετανό της CIA
Και κάτι τελευταίο. Τη δεκαετία του 1980 ένας βετεράνος της CIA –των ψυχολογικών επιχειρήσεων– και καθηγητής στο Yale, ο Leonard Doob, «άνοιξε» σχολείο στην Κύπρο στο οποίο θήτευσαν επιφανείς Κύπριοι, σήμερα όλοι υποστηρικτές της «όποιας λύσης».
Ο Doob τούς έμαθε πώς δουλεύουν τα περιβόητα «focus groups» και τα «two step» seminars – για να τα μάθουν σε άλλους. Σήμερα τα άτομα αυτά και τα πνευματικά τους τέκνα κινούν τα νήματα, πάντοτε με το αζημίωτο, των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων μαϊμού στην Κύπρο.
Όλοι αυτοί ανήκουν στην αμερικανική Δεξιά και στην αμερικανική Αριστερά της Κύπρου.
Η επιρροή τους φτάνει μέχρι τον Πρόεδρο, όπου τον συμβουλεύουν θεσμικά! Και αυτό σηκώνει ψάξιμο και δεν πρόκειται να εκπλαγεί κανείς με αυτά που θα ανακαλυφθούν.
