Ιστορικής σημασίας η συνάντηση του Γιάννη Αμαντιδή με την Αναπληρώτρια Ύπατη Εκπρόσωπο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κα Kate Gilmore
Συνάντηση με την Αναπληρώτρια Ύπατη Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα κα Κate Gilmore πραγματοποίησε ο Υφυπουργός Εξωτερικών, Γιάννης Αμανατίδης, στο πλαίσιο της συμμετοχής του στην 34η Σύνοδο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, στη Γενεύη.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης η κα Gilmore ανέφερε ότι η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αναγνωρίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, γενέτειρα της Δημοκρατίας, η οποία αποτελεί «παράδειγμα προς μίμηση» ως προς τον ανθρωπισμό, με τον οποίο αντιμετωπίζει τις προσφυγικές ροές.
Η Αναπληρώτρια Ύπατη Αρμοστής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δήλωσε εντυπωσιασμένη από την αλληλεγγύη που επέδειξε τόσο η ελληνική Κυβέρνηση, όσο και η ελληνική κοινωνία προς τους πρόσφυγες και υπογράμμισε ότι η χώρα μας επωμίζεται μεγάλο βάρος της προσφυγικής κρίσης, αλλά ταυτόχρονα αναλαμβάνει στο έπακρο τις ευθύνες που της αναλογούν.
Παράλληλα, η κα Gilmore επανέλαβε ότι το Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα βρίσκεται στο πλευρό της Ελλάδας και αποκάλεσε την Ελλάδα «πηγή έμπνευσης του σύγχρονου Ανθρωπισμού».
Από πλευράς του, ο κ. Αμανατίδης υπογράμμισε ότι «είναι σήμερα πανθομολογούμενο ότι η Ελληνική Κυβέρνηση, υποστηριζόμενη από την κοινωνία των πολιτών, διεθνείς δρώντες και απλούς Έλληνες πολίτες, έχει δώσει μεγάλη προτεραιότητα στην προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των προσφύγων και των μεταναστών. Ιδιαίτερα σε εκείνους που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες όπως έγκυες γυναίκες, ασυνόδευτοι ανήλικοι, άτομα με αναπηρία. Θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη ζωή ή το δικαίωμα στην υγεία και την εκπαίδευση, βρίσκονται στο επίκεντρο των πολιτικών μας. Αυτό είναι πρόδηλο από τις χιλιάδες ζωές που έχουν σωθεί στο Αιγαίο Πέλαγος από την Ελληνική Ακτοφυλακή και απλούς ψαράδες κατά την διάρκεια των τελευταίων δύο ετών, από όταν ξεκίνησε αυτή η δίχως προηγούμενο κρίση».
Ο Υφυπουργός Εξωτερικών επισήμανε ακόμη ότι η προσφυγική κρίση υπερβαίνει τις δυνατότητες και τον σχεδιασμό κάθε κράτους ξεχωριστά και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί συλλογικά σε συνεργασία με άλλα κράτη μέλη της ΕΕ και με έναν ευρύτερο συντονισμό ανάμεσα στις χώρες προέλευσης, διέλευσης και εκείνες που αποτελούν τελικό προορισμό.
