Brexit και ΕΕ δίνουν άλλη δυναμική στο εσωτερικό της ένωσης
Γράφει ο Κώστας Μαργαρίτης
Το δημοψήφισμα στην Αγγλία και οι εκλογές στην Ισπανία έφεραν στην επιφάνεια το έλλειμα ηγεσίας στην ΕΕ. Ηγέτες χαμηλού βεληνεκούς που δείχνουν αδύναμοι να χειριστούν μεγάλα ζητήματα και να σεβαστούν την ανεξαρτησία των λαών.
Οι εντάσεις μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν υπήρχε σύμπνοια και κοινή στρατηγική για το μέλλον της Ευρώπης.
Οι διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές δείχνουν έντονη ανησυχία ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί πλέον να κυβερνηθεί μετά την επιλογή της Βρετανίας να την εγκαταλείψει, είπε η καγκελάριος της Γερμανίας κα Άγγελα Μέρκελ.
Η κα Μέρκελ είπε ότι είναι ανάγκη να προληφθεί η έξοδος άλλων κρατών από την ΕΕ.
Η καγκελάριος πρόσθεσε ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να ακολουθηθεί μια εσπευσμένη εμβάθυνση συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ. Αντίθετα, η Ένωση θα πρέπει να δράσει σε θέματα δημόσιας ανησυχίας όπως η εξασφάλιση των συνόρων της ΕΕ, η δημιουργία θέσεων εργασίας και η βελτίωση της εσωτερικής ασφάλειας.
Σε θεωρητικό επίπεδο η ηγεσία της ΕΕ τα πάει καλά, όταν έρχεται όμως η ώρα να αναλάβει δράσεις και να λύσει τα προβλήματα που προκύπτουν η κατάσταση αλλάζει.
Το 1992 οι Δανοί ψήφισαν κατά της υιοθέτησης της συνθήκης του Μάαστριχτ. Οι Ιρλανδοί απέρριψαν σε δημοψηφίσματα την συνθήκη της Νίκαιας το 2001 και την συνθήκη της Λισαβόνας το 2008.
Τι συνέβη και στις δύο περιπτώσεις; Η Ε.Ε. συνέχει να προχωράει προς τα μπροστά. Οι Δανοί και οι Ιρλανδοί κέρδισαν κάποιες παραχωρήσεις από τους Ευρωπαίους εταίρους τους. Διεξήγαγαν και δεύτερο δημοψήφισμα. Και την δεύτερη φορά ψήφισαν υπέρ της συνθήκης. Οπότε, γιατί γνωρίζοντας την ιστορία, να πιστέψει κανείς ότι η απόφαση του βρετανικού δημοψηφίσματος είναι οριστική;
Είναι επίσης μεγαλύτερη οικονομία από την Ιρλανδία και τη Δανία, κάτι που αλλάζει την ψυχολογία της σχέσης με τη μεγάλη οικογένεια της Ευρώπης. Το μεγάλο λάθος είναι ότι οι υπαίτιοι του δράματος φαίνεται να πιστεύουν πως έχει συμβεί πραγματικά. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας κ. Ντέιβιντ Κάμερον, ανακοίνωσε την παραίτηση του μετά το δημοψηφισμα και αμέσως μετά ακολούθησε ο Ευρωπαίος Επίτροπος για τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, κ. Τζόναθαν Χιλ.
Στην πραγματικότητα το Ηνωμένο Βασίλειο ήδη αξιοποιεί την συμμετοχή του ως συνδεδεμένο μέλος από την στιγμή που δεν είναι μέλος της Ευρωζώνης ή της ζώνης Σένγκεν. Η διαπραγμάτευση ορισμένων νέων μεθόδων με τους οποίους η χώρα μπορεί να απομακρυνθεί από τον πυρήνα του μπλοκ, διατηρώντας παράλληλα την πρόσβαση στην ενιαία αγορά, θα είναι απλώς η επεξεργασία του υφιστάμενου μοντέλου.
Η διάθεση υπάρχει από τα υπόλοιπα μέλη και τα διπλά δημοψηφίσματα δεν είναι άγνωστα στους ηγέτες των κρατών-μελών της ΕΕ.
Η ελληνική κυβέρνηση καλείται να παίξει στρατηγικό ρόλο και να διεκδικήσει όλα οσα της αξίζουν. Μπορεί να το πετύχει αρκεί να έχει σχέδιο και συμμάχους.
