Του Κώστα Μαυρίδη*
Το υπό εξέλιξη νέο μαζικό έγκλημα του τουρκικού κράτους στις νοτιοανατολικές του επαρχίες εναντίον του γηγενή συμπαγή πληθυσμού εκατομμυρίων Κούρδων, συνεχίζεται.
Δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες, άρματα και πολιτοφυλακή πολιορκούν για βδομάδες ολόκληρες γεωγραφικές ζώνες. Μέχρι τώρα, 145 γεωγραφικές περιοχές σε 16 διαφορετικές πόλεις κηρύχτηκαν από το καθεστώς Ερντογάν «ειδικές ζώνες στρατιωτικής ασφάλειας» για να ακολουθήσει επιθετική πολιορκία. Επιπλέον, ασκώντας μαζική τιμωρία σε εκατομμύρια ανθρώπους (περιλαμβανομένων παιδιών και γερόντων), επέβαλε 54 φορές κατ΄οίκον περιορισμό για πάνω από 4 μήνες με βομβαρδισμούς, δολοφονίες, καταστροφές, χωρίς πρόσβαση σε νερό, φαγητό, ρεύμα, φάρμακα και ιατρική περίθαλψη. Η περιφρόνηση στο σημαντικότερο ανθρώπινο δικαίωμα της ζωής και τόσα άλλα βασικά του δικαίου της ΕΕ, παραβιάζονται ωμά από ένα κράτος που έχει δεσμευτεί να τα προστατεύει και βρίσκεται σε ενταξιακή πορεία.
Με δεδομένη την πιο πάνω συμπεριφορά και ενώ η Τουρκία κατέχει το ένα τρίτο της χώρας μας και συντηρεί το κατοχικό καθεστώς με χιλιάδες στρατεύματα και έποικους, στην Κύπρο συμβαίνει το ανεξήγητο. Η Κύπρος, ως Κυπριακή Δημοκρατία, διαθέτει σοβαρά «όπλα» λόγω του στρατηγικού της ενεργειακού ρόλου και το δικαίωμα βέτο στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Αντί να τα αξιοποιήσει ώστε να προκαλέσει κόστος, ψάχνει τρόπο μέσω κάποιας «λύσης=διάλυσης» ώστε η Κυπριακή Δημοκρατία να χάσει κάθε δυνατότητα που πηγάζει από την ύπαρξη της. Καθώς λοιπόν ο αδίσταχτος Ερντογάν διαπράττει το ένα έγκλημα μετά το άλλο, το Προεδρικό της Κύπρου συμπεριφέρεται ως να πρόκειται για έντιμο και ηθικό ηγέτη μιας … γειτονικής χώρας που θέλει να συμβάλει στην ειρήνη και ευημερία της περιοχής. Στην πραγματικότητα, και μόνο η αποχώρηση των κατοχικών του στρατευμάτων, θα άνοιγε το δρόμο για λύση εντός ημερών. Άλλωστε, θα αποδεχόταν ο Ερντογάν (με τον υποταχτικό του Ακκιντζί) να εφαρμοστούν για τους Κούρδους της Τουρκίας, μερικά από όσα ζητούν στην Κύπρο; Θα αποδέχονταν εκ περιτροπής προεδρία στην Τουρκία μεταξύ του Ερντογάν και του Ντεμιρτάς (επικεφαλής του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών); Θα αποδέχονταν πολιτική ισότητα ανάμεσα στον τουρκικό πληθυσμό και τους Κούρδους που ως ποσοστό είναι περισσότεροι από το ποσοστό των Τουρκοκυπρίων στην Κύπρο;
Τα πιο πάνω είναι αδιανόητα γιατί χαλούν τη «χαρούμενη πολιτική» στο Κυπριακό που εγκαινίασε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εδώ και επτά μήνες με την ανάληψη της εξουσίας από τον Ακκιντζί. Ο Πρόεδρος ως εμπνευστής και πρωταγωνιστής, συνεπικουρούμενος από γνωστά εξαπτέρυγα σε ΔΗΣΥΑΚΕΛ με άλλους εξαρτώμενους και ετερόφωτους, ακολουθούν τη «χαρούμενη πολιτική» με ζιβανίες, περιπάτους, καφέδες, θέατρα…μέχρι Χριστουγεννιάτικα μηνύματα και κάθε είδους επικοινωνιακό τέχνασμα ώστε να συντηρείται το «χαρούμενο» κλίμα. Ταυτόχρονα, το πρόβλημα Τουρκία, εισβολή και κατοχή, εξαφανίστηκαν. Το κυπριακό πρόβλημα περιορίστηκε σε πρόβλημα κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης των δύο κοινοτήτων! Ο δε κατοχικός ηγέτης που αναδεικνύεται περίπου ως συμπρόεδρος, έχει ταυτόχρονα ευθυγραμμιστεί πλήρως με την Τουρκία. Το ερώτημα πλέον είναι κατά πόσον οι Ελληνοκύπριοι «χαρούμενοι» πολιτικοί θα βρουν τη δύναμη να το παραδεχτούν ή θα υποκύψουν στο πολιτικό κόστος μιας μεταστροφής; Φυσικά, υπάρχουν και οι «μόνιμα χαρούμενοι», που δεν έχουν επιλογή.
Πάντως, αν στο Προεδρικό αποφασίσουν επιτέλους να συνέλθουν από τη μέθη της … «χαρούμενης πολιτικής», θα μας βρουν συμπαραστάτες επειδή προέχει το συμφέρον του κυπριακού ελληνισμού. Μπορεί να «επενδύουν» στην οικονομική κρίση, στους διάφορους Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς που βρίσκονται σε έξαρση με πλοκάμια στην εξουσία, στους τόσους επικοινωνιολόγους και άλλους εξαρτώμενους αναλυτές στα ΜΜΕ, αλλά αν νομίζουν ότι αυτός ο λαός είναι έτοιμος να αυτοκτονήσει με την όποια λύση/διάλυση έχουν στο μυαλό τους βάσει όσων οι Ακκιντζί-Ερντογάν ζητούν για να γίνουμε υποχείριο της Τουρκίας, κάνουν μέγα λάθος. Η απόρριψη αυτή τη φορά θα εξυπακούει μια μεγάλη ανατροπή. Θα πρέπει οι «χαρούμενοι» να εγκατελείψουν το Προεδρικό την επόμενη μέρα.
Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D)
