Η ταχύτητα με την οποία αλλάζουν τα πράγματα για την χειραγώγηση της ευρωπαϊκής μάζας ξεπερνάει και την ταχύτητα του φωτός. Ξαφνικά στο κράτος-μέλος Ελλάδα από χθες ξεχάστηκαν τα Μνημόνια- Αντιμνημόνια, τα εντός – εκτός Ευρώπης, τα δραχμή-ευρώ και περάσαμε στον Ευρωσκεπτικισμό και τον Ευρωπαϊσμό. Φθάσαμε επιτέλους έστω και αργά στο ζουμί του σχεδίου, Ενωμένη Ευρώπη, που δεν είναι τίποτε άλλο από έναν ολοκληρωτισμό που επιβάλλει απόλυτη εξουσία καταργώντας όλα τα εθνικά συντάγματα και ιδιαιτερότητες του κάθε λαού.
Η παγίδα στην οποία πέσαμε άπαντες, από τους Βρετανούς μέχρι τους Έλληνες, είναι ότι όταν πλέον λέμε Ευρώπη εννοούμε Ενωμένη Ευρώπη.
Πετάξανε στην αρένα τον χαρακτηρισμό ευρωσκεπτικιστής που σημαίνει ότι αυτός είναι ενάντια στην Μεγάλη Ιδέα της Ε.Ε και αυτόματα χαρακτηρίζεται φασίστας, εθνικιστής, μισαλλόδοξος και τελικά γραφικός.
Το δικαίωμά σου να υπερασπίζεσαι την εθνική σου ταυτότητα, την εθνική σου αξιοπρέπεια και την εθνική σου ανεξαρτησία για τους νόμους της ΕΕ είναι αποδεικτικό στοιχείο εξτρεμισμού με στόχο την σπίλωση των θεσμών της ΕΕ!!!
Στους υποστηρίζοντες τον ευρωπατριώτη Σαμαρά και τον ευρωσκεπτικιστή Φάραντζ.
Ωρύονται και οι δύο πλευρές για το δίκιο τους ξεχνώντας ένα βασικό και θεμελιώδες θεώρημα, το ότι ο Φάραντζ ότι κάνει το κάνει για την Αυτοκρατορία του. Μια Αυτοκρατορία που απέναντι στην Ελλάδα δεν άλλαξε πολιτική από την εποχή που σουλατσάριζε στο Μεσολόγγι σαν γύφτικο σκεπάρνι, κορδωμένος ο Λόρδος Μπάυρον.
Το γιατί έκανε επίθεση στον Σαμαρά ο Φάραντζ το γνωρίζει πολύ καλά ο ίδιος και η Αυτοκρατορία που υπηρετεί, το γιατί εσύ εντάχτηκες άμεσα στους ευρωσκεπτικιστές μόνο και μόνο για να βγάλεις τα απωθημένα σου στην πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζει ο αχυράνθρωπος Σαμαράς, πρέπει να το σκεφτείς καλά.
Επειδή η γεωγραφία των κομματικών μαντριών στην Ελλάδα αυξάνεται καθημερινά και όλα αυτά καταλήγουν στο τέλος στον ευρωσκεπτικισμό ή στον ευρωπαϊσμό μήπως πρέπει να αναλογιστούμε ότι κι αυτό το παιχνίδι είναι στημένο από την ίδια επιχείρηση ΕΕ;
Μήπως ο δημοκρατικός φερετζές του ολοκληρωτισμού χρειάζεται λόγο και αντίλογο δημιουργώντας βαλβίδες ασφαλείας;
Άραγε πώς θα αντιμετώπιζαν τις αποφάσεις, τους νόμους και τις συμφωνίες που λαμβάνουν χώρα μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, πολίτες της Ευρώπης που δεν αντιπροσωπευόταν από τον ανάλογο κομματικό ευρωβουλευτή;
Εσένα που είσαι αντίθετος με την Ε.Ε ποιος σε ακολουθεί και σε υποστηρίζει;
Τα αντιΜνημονιακά κόμματα και οι ομαδούλες που τσιρίζουν για μια ψήφο ξεχνώντας το μακελειό στην χώρα;
Μα αυτοί όλοι θα είναι ενταγμένοι στην ευρωσκεπτικιστική ομάδα η οποία θα είναι υποτίθεται ο αντίλογος του ολοκληρωτισμού.
Και ενώ θα είναι ο αντίλογος, ο ολοκληρωτισμός θα έχει επέλθει.
Σε ποια σωστά διαχειριζόμενη επιχείρηση το ταμείο το κρατά ο γείτονας και όχι ο ιδιοκτήτης;
