Στην ανατολή του 2013, όπως και σε κάθε νέο έτος, αλλά και σε κάθε νέα αρχή, οι άνθρωποι ελπίζουν σε κάτι καλύτερο. Ελπίζουν η νέα χρονιά να πετάξει πίσω της τις κακοδαιμονίες του χθες με τον πιο αυτόματο τρόπο. Οι πολιτικοί σε ΟΛΗ την Οικουμένη, Έλληνες και ξένοι, θα βγουν για να μοιράσουν ευχές, ελπίδες και προσδοκίες για ένα καλύτερο αύριο. Οι Έλληνες σκλαβωμένοι μες την οικονομική τους μιζέρια δεν θέλουν να ακούσουν ούτε ευχές, ούτε ευχολόγια, ούτε τίποτε, γιατί πολύ απλά νιώθουν βαθειά απογοητευμένοι.
Η χώρα ζει την βαθύτερη κοινωνική – ανθρωπιστική κρίση της ιστορίας της. Η κρίση αυτή δεν είναι ούτε οικονομική, ούτε πολιτική, ούτε ιδεολογική. Είναι κρίση αξιών και προπάντων βαθειά κοινωνική.
Η χώρα των κατατρεγμένων, η χώρα των δυστυχισμένων, η χώρα των δύο εκατομμυρίων ανέργων πρωτίστως πρέπει να ξαναβρεί τον κοινωνικό της δρόμο.
Χάσαμε ως έθνος την περπατησιά μας. Ζούμε με χαλασμένη πυξίδα, χωρίς όραμα και κοινωνική αλληλεγγύη .
Οι παρακαταθήκες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Κολοκοτρώνη και των άλλων μεγάλων της ιστορίας μας που κράτησαν όρθιο τον Ελληνισμό σε δυσκολότερες στιγμές από αυτές που βιώνουμε σήμερα πρέπει να βγουν στο προσκήνιο.
Γιατί : Λαός φοβισμένος – πάντα ηττημένος
Λαός χωρίς παιδεία – πάντα χαμένος
Λαός χωρίς κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη είναι
Λαός σβησμένος απ΄τον χάρτη
Έχουμε χρέος ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να διαμορφώσουμε νέες συνθήκες κοινωνικής συνοχής.
Δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιμένουμε τα πάντα από την πολιτική ηγεσία της χώρας.
Οι πολιτικοί μας βρίσκονται για να κρατούν σταθερά το τιμόνι της διοίκησης της χώρας, είναι στις θέσεις τους για να διαμορφώσουν συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης, σταθερότητας, προοπτικής κ.λ.π.
Ο Λαός μόνος του καλείται περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην ιστορία του να επιδείξει συνθήκες κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης.
Η Ακαδημαϊκή και πνευματική κοινότητα της χώρας δυστυχώς είναι απούσα.
Η κοινωνία όμως είναι ΕΔΩ !
– Έχουμε όλοι χρέος μας να αγκαλιάσουμε τον συνάνθρωπό μας. Ο καθένας με το δικό του μοναδικό τρόπο.
– Έχουμε ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά να ταξιδέψουμε στο χθες για να θυμηθούμε και στο αύριο για να πράξουμε .
– Έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ θα τα καταφέρουμε και όχι ο καθένας με την πάρτη του…….
– Έχουμε ανάγκη το ταξίδι στην ΕΛΛΑΔΑ μας.
Ταξίδι να νιώσουμε τα χρώματα και τα αρώματα της Ελλάδος.
Ταξίδι στην Ελλάδα του Ήλιου και του Καλοκαιριού, ταξίδι στην δική μας αυθεντική γεύση, στις δικές μας μουσικές και ακούσματα και όχι στην νεόφερτη υποκουλτούρα.
Ταξίδι στη δική μας Ελλάδα και όχι στην Ελλάδα των επιρροών από ξενόφερτα σκευάσματα μόδας και αλλοτρίωσης του έθνους.
Είναι αλήθεια ότι μάθαμε να ζούμε με δανεικά και σαν νεόπλουτοι να κυνηγούμε τον «παρά» .
Η ζωή όμως έχει άλλες αξίες, έχει άλλες χαρές, έχει άλλα ιδανικά.
Ζωή χωρίς ευαισθησίες, ζωή χωρίς αξία για το συνάνθρωπ , είναι ζωή χωρίς ζωή.
Έχουμε όλοι μας και μόνοι μας χρέος, (γιατί αυτό δεν περιμένεις να στο πουν οι πολιτικοί) να κοιτάξουμε έξω απ΄το παραθύρι μας. Να κοιτάξουμε δίπλα μας. Να πούμε Καλημέρα και να αφιερώσουμε λίγο από το χρόνο μας στον διπλανό μας.
Να σφίξουμε το χέρι του αρρώστου, να κάνουμε το έλλασον και όχι το μείζον, δίνοντας το με την ψυχή μας.
Να γυρίσουμε και να ξαναβρεθούμε στους μπαξέδες, στη ρούγα, στη γειτονιά, να φύγουμε από τα κλουβάκια μας που δεν ξέρουμε ποιος μένει δίπλα πάνω ή από κάτω.
Ζωή δεν είναι ΕΓΩ μόνος μου και ας τους άλλους να τραβιούνται, γιατί πολύ απλά
ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ – είναι ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΗ κοινωνία.
Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε στα μάτια τον διπλανό μας και όλοι οι Έλληνες μαζί να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον.
Ως μέλος της Ελληνικής γαστρονομικής κοινότητας (με την ιδιότητα του Chef) θα προέτρεπα όλους μας να καταναλώσουμε Ελληνικά προϊόντα από τους μπαξέδες μας.
Ας πάμε να φυτέψουμε τους κήπους μας με γεύση ΕΛΛΑΔΑΣ, με θυμάρι και βασιλικό, με ρίγανη και δυόσμο, και να φτιάξουμε ένα πιάτο φαί για τον φτωχό της διπλανής πόρτας.
Ίσως ήρθε η ώρα μέσα από τις γειτονιές μας να διαμορφώσουμε τις συνθήκες για την Νέα Ελληνική κουζίνα που θα στηρίζεται αποκλειστικά στα δικά μας εξαιρετικά προϊόντα.
Να καλλιεργήσομε αυτό που η UNESCO μας βράβευσε και χαρακτήρισε μέρος της Άυλης Παγκόσμιας Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς : Την Μεσογειακή Διατροφή .
Ήρθε η ώρα να πούμε Καλημέρα, να φυτέψουμε μπαξέδες, να φροντίσουμε τον διπλανό, να ακούσουμε τις μουσικές μας, να ερωτευθούμε τον Έλληνα, την Ελληνίδα και την Ελλάδα μας, γιατί το ταξίδι της Ελλάδας δεν τελειώνει ποτέ.
Η ΕΛΛΑΔΑ ταξιδεύει
Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ.
