Του ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥΣήμερα δεν θα μεμψιμοιρήσω, αλλά με δεδομένο τη συστηματική της χώρα μας περιφρόνηση, απομόνωση και απαξίωση από λαούς και σημερινούς ηγέτες που θέλουν να αγνοούν την Ιστορία με αναγκάζει να γυρίσω επ' ευκαιρία της εθνικής επετείου και να θυμίσω έστω και στους δικούς μας τα ιστορικά μας επιχειρήματα που μας καθιστούν κατήγορους κι όχι κατηγορούμενους στο εδώλιο της Ιστορίας της Ευρώπης.
Οταν ξέσπασε ο Μεγάλος Πόλεμος, μας βρήκε με μια θλιβερή δικτατορία όπως και την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, την Ιταλία, τη Γερμανία. Εμείς ξεπεράσαμε και αχρηστέψαμε τις ιδεολογικές σχέσεις της δικτατορίας μας με τον φασισμό και τον ναζισμό. Πολεμήσαμε τους δύο φασισμούς και στην εχθρική ενδοχώρα της Αλβανίας και αργότερα με ποταμούς ηρωικούς αιμάτων στα εκτελεστικά πεδία και χιλιάδες νεκρούς από την ασιτία.
Γιατί;
Διότι πέρα από τα δεινά του πολέμου, υποχρεωθήκαμε σε βάναυση δήμευση της περιουσίας μας φτάνοντας να δανείσουμε τους κατακτητές μας με το ζόρι για να μας δολοφονούν και να καταναλώνουν επί τόπου την παραγωγή μας.
Απ' όλους τους λαούς της Ευρώπης πόσοι αντιστάθηκαν παλλαϊκά;
Μήπως οι Γερμανοί και οι Ιταλοί, μήπως οι Νορβηγοί, μα αυτοί οι τελευταίοι έδωσαν με τον προδότη πολιτικό τους που χρίστηκε πρωθυπουργός της Κατοχής το όνομα στην πολιτική προδοσία: Κουίσλινγκ! Οι Βέλγοι, οι Ολλανδοί παραδόθηκαν αμαχητί, οι Τσέχοι και οι Ούγγροι. Μόνο οι Πολωνοί για λίγο τίμησαν την ιστορία τους αλλά υπέκυψαν ανάμεσα στις συμπληγάδες Γερμανίας και Σοβιετικής Ενωσης. Οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι φασίστες συστρατεύτηκαν με τους Ναζί. Οι Τούρκοι έμειναν ουδέτεροι και η χώρα τους έγινε η σφηκοφωλιά της διεθνούς κατασκοπείας τύπου Φον Κανάρης. Βέβαια η Τουρκία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία μια βδομάδα πριν καταρρεύσει το Βερολίνο κι έτσι προσήλθαν στο τραπέζι της… ειρήνης.
Οι Ισπανοί μετά τον απέλπιδα εμφύλιο λούφαξαν στην αγκαλιά του Φράνκο και οι Πορτογάλοι χαίρονταν την… ασφάλεια του μακροβιότερου δικτάτορα της εποχής, του Σαλαζάρ.
Ποιοι πραγματικά έκαναν παλλαϊκή αντίσταση;
Η Ελλάδα και η Σερβία. Είναι λοιπόν τυχαίο πως η πρώτη, η χώρα μας, έκτοτε τιμωρείται συνεχώς;
Ποιος μας οδήγησε στα Δεκεμβριανά και στο μακελειό τους, όταν τα τανκς του Σκόμπι ανέλαβαν τη σωτηρία μας και ο πολύς νικητής του πολέμου Τσόρτσιλ μέσα στην αιματοχυσία ξενυχτούσε στη Μεγάλη Βρεταννία (το ξενοδοχείο μας εννοώ)!
Ποιος έφερε τη χούντα; Και ποιοι τώρα μετατρέπουν τη χώρα μας σε κατοχική ζώνη και μας παραδίδουν στο δελτίο τροφίμων και στα τάγματα ασφαλείας του νέου Ρεμ;
Ποιος πρόσφατα ισοπέδωσε το Βελιγράδι;
Ξεχνάμε πως ο πατερούλης Στάλιν μάς την έφερε στη Γιάλτα και συναίνεσε με κούνημα θετικό της κεφαλής όταν τού πάσαρε ένα χαρτάκι ο Τσόρτσιλ, μήπως το δει ο αφελής τρίτος καουμπόι. Που έλεγε: «Η Ελλάδα σε μένα αλλά πάρε και εσύ λίγα ψίχουλα από το γλυκό».
Το 1922 μάς φουντάρανε στη θάλασσα, στα Δεκεμβριανά και στον Εμφύλιο μάς βάλανε και οι δύο του Ψυχρού Πολέμου στη φάκα, με την 21η Απριλίου μάς φάγανε το ψωμί του μέλλοντος των παιδιών μας (το είπε στο στρατοδικείο ο Καράγεωργας) και τώρα μας ξεζουμίζουν.
Και πάνω από όλα, αλλοτριώνουν τα ήθη μας, την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας. Μας έχουν φλομώσει με την τάχαμου καλλιτεχνική παγκοσμιοποίηση και τους πληρώνουμε από πάνω.
Και να 'ταν μόνο αυτό. Εχουν εξαπολύσει βαποράκια που χλευάζουν την πνευματική μας κληρονομιά, κυρίως τη σύγχρονη, και προπαγανδίζουν τη μεταμοντέρνα χλαπάτσα.
Τα ανάπηρα της εκπαίδευσής μας που δεν σκαμπάζουν πως γίνονται γέφυρες για μεταλλαγμένα και ληγμένα προϊόντα της βιομηχανίας της Ευρώπης που τίναξε τα πέταλα.
Κι ας μην ξεχνάνε: ο Ρίτσος, ο Βρεττάκος, ο Πατρίκιος, ο Κατράκης, η Κατράκη, ο Θεοδωράκης, ο Κούνδουρος, ο Βέγγος πήγαν εξορία γιατί πολέμησαν τους κατακτητές ενώ η Ευρώπη είχε διάσημους διανοούμενους προδότες: Πιραντέλο, Σελίν, Χάμσουν, Φον Κάραγιαν και ο πολύς Πάουντ.
