Του Νικολάου-Κυριάκου Ζωντανού
Οι τελευταίες εβδομάδες μοιάζουν «ξένες» για το πολιτικό περιβάλλον στο οποίο είχε συνηθίσει να λειτουργεί και να πορεύεται ο Γιάννης Ραγκούσης. Ο άλλοτε δήμαρχος Πάρου, που τα τελευταία τέσσερα χρόνια είχε εξελιχτεί σε εξ απορρήτων συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου, είδε τη δύναμη και την πολιτική παρεμβατικότητά του, σταδιακά να φθίνουν.
Ο ρόλος του συντονιστή υποτιμήθηκε, η Ρεγγίνα Βάρτζελη τον υπερκέρασε, η αναβάθμιση του Ευάγγελου Βενιζέλου τον κατέστησε εύκολο «θύμα» για τους εσωκομματικούς αντιπάλους του, ενώ η μετακίνηση του Δημήτρη Ρέππα στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης έστειλε τον Γιάννη Ραγκούση στη… μάχη με τα ταξί.
Το μέτωπο που άνοιξε με τους ιδιοκτήτες ταξί, έχει προκαλέσει εσωκομματικό διχασμό και στο ΠΑΣΟΚ. Με τα περισσότερα στελέχη να επιρρίπτουν πολιτικές και διαχειριστικές ευθύνες στον Γιάννη Ραγκούση, υπογραμμίζοντας ότι δεν κινήθηκε με διάθεση σύνθεσης αλλά σύγκρουσης.
Το ακόμη χειρότερο για τον πρώην Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ πάντως, είναι ότι αυτή την κριτική δείχνουν να την ασπάζονται και άσπονδοι φίλοι του στο Μέγαρο Μαξίμου, που κάθε άλλο παρά έχουν διάθεση να του συμπαρασταθούν.
Σε ένα τόσο «δύσκολο» κλίμα, συνεργάτες και πολιτικοί φίλοι του Γιάννη Ραγκούση δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους για το μέλλον του Υπουργού Υποδομών σε αυτή την Κυβέρνηση. Κάποιοι μάλιστα θεωρούν ότι μια «φυγή προς τα εμπρός», με την υποβολή παραίτησης και έξοδο από το κυβερνητικό σχήμα, θα λειτουργούσε λυτρωτικά για όλους.
Κυρίως όμως, θα επέτρεπε στον Γιάννη Ραγκούση να βγει από το κάδρο των ευθυνών, προτού υποστεί περαιτέρω φθορά, και να επιχειρήσει να διαμορφώσει ένα προφίλ «αμφισβητία» και «ήρεμης δύναμης» παράλληλα. Ενόψει της επόμενης ημέρας στο ΠΑΣΟΚ…
