Του Νικολάου-Κυριάκου Ζωντανού
Επιστροφή στο 1999… Έτσι τιτλοφορείται κωδικοποιημένα η στρατηγική που άρχισε ήδη να ξεδιπλώνει το Μέγαρο Μαξίμου, διεκδικώντας να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για μια πολιτική ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ, που δεν φαντάζει σήμερα και τόσο πιθανή, λόγω της μεγάλης διαφοράς του κυβερνώντος κόμματος από τη Νέα Δημοκρατία, όπως τουλάχιστον καταγράφεται αυτή στις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Το καλοκαίρι του 1999, έμεινε στη σύγχρονη εκλογική ιστορία, ως η χρονική στιγμή που ανέτρεψε τα δεδομένα τα οποία διαμορφώνονταν στη χώρα, μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου εκείνης της χρονιάς, στις οποίες είχε επικρατήσει η Νέα Δημοκρατία, υπό την ηγεσία του Κώστα Καραμανλή.
Ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ όμως, αξιοποίησε τη θερινή ραστώνη, κινητοποίησε δυνάμεις, και σε συνδυασμό με την εκρηκτική άνοδο στον δείκτη του Χρηματιστηρίου Αθηνών, κατάφερε να φτάσει μέχρι τις εκλογές του Απριλίου του 2000, και να τις κερδίσει οριακά.
Σήμερα, στο Μέγαρο Μαξίμου προσδοκούν η Συμφωνία των Βρυξελλών να λειτουργήσει αντίστοιχα θετικά για το ΠΑΣΟΚ. Και σε συνδυασμό με την κινητοποίηση της κομματικής βάσης, στην κατεύθυνση της οποίας ήδη κινείται ο Γραμματέας του Κινήματος Μιχάλης Καρχιμάκης, να αναστραφεί το κλίμα, και να μπορέσει ο Γιώργος Παπανδρέου να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές, η έκβαση των οποίων θα είναι αμφίρροπη.
Υπάρχουν βέβαια ορατές διαφορές, και άλλες συνθήκες. Το δε αντίπαλο δέος, η Συγγρού του Αντώνη Σαμαρά, βρίσκεται σε προεκλογική εγρήγορση, και κάθε άλλο παρά σε επανάπαυση.
Στο Μέγαρο Μαξίμου ωστόσο δεν κρύβουν τη συγκρατημένη αισιοδοξία τους για το μέλλον της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, θεωρώντας ότι τα χειρότερα βρίσκονται πίσω τους.
