Του Θάνου Οικονομόπουλου, Εφημερίδα “Αποκαλύψεις”
ΔΗΛΑΔΗ, το αυριανό μας δίλημμα είναι αν θα ψηφίσουμε για δημάρχους και περιφερειάρχες τους «εκλεκτούς» του ΠΑΣΟΚ, άσχετα με το αν είναι ικανοί και μας «πάνε» για τις τοπικές κοινωνίες και τα προβλήματά τους, ή αν θα ψηφίσουμε όπως εμείς θέλουμε και κρίνουμε, αλλά τότε ο Γιώργος Παπανδρέου θα μας «τιμωρήσει» με την προκήρυξη πρόωρων εκλογών; Κι αυτό θεωρείται… δημοκρατική διαδικασία και σεβασμός στο υπέρτατο δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών; Κι όλα εκείνα τα ηχηρά και θριαμβευτικά που μας έλεγε μέχρι την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός, πως στις εκλογές θα κριθεί η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση της χώρας, ο «Καλλικράτης», πως πρέπει να κρίνουμε με βάση τα αυτοδιοικητικά κριτήρια, ν’ αναδείξουμε στις δημαρχίες και (κυρίως) τις περιφέρειες «τους καλύτερους», «το ΠΑΣΟΚ» κι όλοι οι «άλλοι» είναι επικίνδυνα ρεμάλια;
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ είναι γιατί ο Παπανδρέου άλλαξε ξαφνικά την ατζέντα. Γιατί ενδεχόμενη εκλογική αποτυχία των υποστηριζόμενων από το κυβερνών κόμμα μας… εκτιμάται ως «κίνδυνος να προκύψει αδιέξοδο»(;) και οδήγησε τον πρωθυπουργό να μας προειδοποιεί ότι αν το ΠΑΣΟΚ δεν επικρατήσει στις εκλογές, «δεν πρόκειται ν’ αφήσει αναπάντητη οποιαδήποτε απόπειρα υπονόμευσης της προσπάθειας που κάνει η κυβέρνηση για τη σωτηρία της χώρας(‼! )» και θα καταφύγει στην αυτοκτονική λύση των πρόωρων εκλογών; Γιατί στα καλά καθούμενα ανεδύθη στην επικαιρότητα πρόβλημα «πολιτικής νομιμοποίησης» και ανάγκη «νωπής εντολής»; Μόλις που πέρασε ένας χρόνος από τη διθυραμβική εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ…
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ, στη διάρκεια του οποίου η κυβέρνηση μας βομβαρδίζει με τις επιτυχίες της. Αποσόβησε την επικείμενη χρεοκοπία, ξεκίνησε και προχωράει κανονικά τις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αποκαθιστά με κόπο και θυσίες το τρωθέν από τη ΝΔ όνομα και αξιοπιστία της Ελλάδας, αρχίσαμε να μπαίνουμε στον «ενάρετο δρόμο», οι πιστωτές μας εκτιμούν τις προσπάθειές μας, άλλαξαν γνώμη για μας, τα spreads άρχισαν ν’ αποκλιμακώνονται, ετοιμαζόμαστε να ξαναβγούμε στις αγορές. Δηλαδή, πάμε καλά -και οι προοπτικές είναι να πάμε καλύτερα- έτσι διατεινόταν μέχρι την περασμένη εβδομάδα το γκουβέρνο…
ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ, τούμπα! Αν βγει ο Δημαράς (θα τον βγάλει, αν βγει, η αποστροφή του κόσμου στο πολιτικό σύστημα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, η απαξίωση, με υπαιτιότητά τους, των κομμάτων εξουσίας…), κινδυνεύει η χώρα, απειλούνται τα μέχρι τώρα «επιτεύγματα», υπονομεύεται η εξυγίανση της χώρας και η αναπτυξιακή(;) πορεία της; Και νομίζουν ότι με τέτοια «επιχειρήματα» θα μας τρομοκρατήσουν και θα μας αναγκάσουν να υποθηκεύσουμε το δημοκρατικό μας δικαίωμα της επιλογής των τοπικών μας αρχόντων; Μας δουλεύουν; Μας θεωρούν κάφρους;
ΕΚΤΟΣ κι αν ο πρωθυπουργός ξέρει κάτι άλλο, που δεν μας το λέει. Πως η «συνταγή» δεν του βγαίνει (ο Πάγκαλος δεν μπορεί να είναι τόσο εκτός τόπου και χρόνου…), πως οι μηχανισμοί του αποδεικνύονται αναποτελεσματικοί (δείτε την πορεία των εσόδων), πως απαιτούνται κι άλλα μέτρα (το λένε ανοικτά οι δανειστές μας) και πως διστάζει να τα πάρει, γι’ αυτό και μεθοδεύει με αστήρικτα επιχειρήματα φυγή. Προς τις κάλπες ή… όπου αλλού του υπαγορεύουν τα προσωπικά του σχέδια. Το ξανάδαμε, πρόσφατα, το έργο… Με την απειλή εκλογών (πόσο μάλλον με την πραγματοποίησή τους), που φρικάρει την τρόικα και εκ των πραγμάτων χύνει όσο γάλα κατορθώσαμε να μαζέψουμε με κόπο και τεράστιες θυσίες στην καρδάρα, η χώρα σίγουρα βαδίζει μετά βεβαιότητας στον γκρεμό. Να βγει και να πει με αίσθημα ευθύνης ότι θα συνεχίσει το έργο που ανέλαβε. Αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος. Να επιδιώξει να σώσει τη χώρα, κι ας μην εκλεγεί ξανά!
ΣΤΑ ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑΤΑ κομματικής σκοπιμότητας δεν τσιμπάμε. Να «κάτσω σπίτι», λοιπόν, ή να πάω αύριο στην κάλπη και να εκφράσω έμπρακτα και ηχηρά την αγανάκτησή μου;
