Του Λουκά Γ. Κατσώνη, Εφημερίδα “Αποκαλύψεις”
Τις τελευταίες μέρες έχουν ειπωθεί και σημαντικές -όσο και αυτονόητες- κουβέντες από χείλη με κύρος.
Πρώτον, από τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου ο οποίος υπογράμμισε την περασμένη Πέμπτη σε ομιλία του ότι η απόφαση για το μέλλον βρίσκεται τώρα στα χέρια των πολιτών. Πράγματι, εδώ που έχουμε φτάσει, ο κάθε πολίτης πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν. Οχι μόνο γιατί αυτό είναι η δημοκρατική του υποχρέωση, αλλά και γιατί είναι πλέον πασίδηλο πως ούτε η κυβέρνηση ούτε οι υποψήφιοι για τις αυτοδιοικητικές εκλογές είναι ικανοί να το κάνουν για την κοινωνία…
Δεύτερον, από τον καθηγητή του London School of Economics Κέβιν Φέδερστοουν στο naftemporiki.gr, ο οποίος δήλωσε επί λέξει: «Οι Ελληνες δεν έχουν σκεφτεί αρκετά πώς έφτασαν ως εδώ». Και, μάλλον, έχει δίκιο…
Η προφανής «μετάφραση» των δηλώσεων αυτών παραπέμπει στο πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας: Λεφτά υπάρχουν. Μόνο οι καταθέσεις των Ελλήνων στο εξωτερικό αγγίζουν τα 70 δισ. ευρώ. Αλλά και στο εσωτερικό η χρόνια παραοικονομία έχει εξασφαλίσει τεράστια κεφάλαια που σήμερα βρίσκονται «κάτω από το στρώμα». Δυνατότητες υπάρχουν. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει μια παραγωγική χώρα. Εχει πρώτες ύλες, έχει τεχνολογία, έχει μορφωμένους ανθρώπους, μπορεί να προσελκύσει ξένες επενδύσεις, μπορεί να είναι ισχυρή, εφόσον πάρει τις σωστές αποφάσεις. Και λύσεις (ακόμα και άμεσες) υπάρχουν για να βγει από το αδιέξοδο της ύφεσης, που την έφεραν οι αλλοπρόσαλλες τακτικές των πολιτικών από τα τέλη του 2009 (επί κυβερνήσεως Καραμανλή, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις…) έως σήμερα. Τι θα κόστιζε, π.χ. η δραστική περικοπή της γραφειοκρατίας, ο εξορθολογισμός των θεσμικών διαδικασιών για τις επιχειρήσεις και η επιτάχυνση στις λειτουργίες του κράτους; Τίποτα για όλους, εκτός από τους μανδαρίνους των υπουργείων και τους καρεκλοκένταυρους των υπηρεσιών στους οποίους στηρίζονται οι σύγχρονοι πολιτικοί .
Ομως, μυαλό και ωριμότητα ακόμα δεν υπάρχει.
Εκτός εάν ακόμα κι αυτό το τελευταίο συμπέρασμα είναι ήδη ξεπερασμένο. Εκτός εάν στις εκλογές της Κυριακής το μήνυμα των πολιτών είναι σαφές και προς πάσα -πολιτική- κατεύθυνση. Η οπισθοχώρηση στον εκλογικό εκβιασμό του κ. Παπανδρέου δεν είναι λύση. Παρά το γεγονός ότι μπορεί να προχωρήσει στην απειλή και να προκηρύξει εθνικές εκλογές (γεγονός που θα ζημιώσει κι άλλο τη χώρα), οι επιπτώσεις δεν θα είναι ούτε μόνιμες ούτε καθοριστικές. Οι κοινωνίες δεν αυτοκτονούν, οι χώρες δεν πεθαίνουν.
Αντίθετα, στις κρίσεις ωριμάζουν και προχωρούν σε λύσεις πέρα και πάνω από εκείνους που τάχθηκαν ταγοί και αποδείχθηκε ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο βάρος της ευθύνης τους.
