Μέχρι εχθές το πίστευα ότι ο ΓΑΠ πάει σε εκλογές. Τώρα με τόσες φωνές που ουρλιάζουν για το «κίνδυνο», με ημερομηνίες και αφού βγαίνει συνεχώς και το φωνάζει ξανά και ξανά με προβληματίζει. Ειδικά το “Δεν μπλοφάρω¨ χτυπά χορδές και θυμίζει το «λεφτά Υπάρχουν». Μήπως πρόκειται για εκλογική στρατηγική;
Πρόκειται σίγουρα για προσωπικό στοίχημα. Είναι προφανές ότι εάν νικήσει ο ΓΑΠ θα ζητήσει από όλους να βγάλουν τον σκασμό για δύο-τρία χρόνια. Και είναι προφανέστατο ότι εάν χάσει θα οδηγηθεί σε εθνικές εκλογές όπου θα πάει χειρότερα. Αυτά φαίνονται εύκολα όμως. Πολύ εύκολα.
Αν θυμηθούμε τις δημοσκοπήσεις που έδειχναν -όταν δημοσιεύονταν ακόμη- ότι το ΠΑΣΟΚ είναι πρώτο κόμμα τότε μπορούμε να αντιληφτούμε σε πιο χαρτί βασίστηκε ο Παπανδρέου για να παίξει στοχεύοντας να κερδίσει την χαρτωσιά και την παρτίδα συνολικά.
Τυχών νίκη του σε αυτές τις εκλογές ακυρώνει τα πάντα για τρία χρόνια και κάνει το αντιμνημονιακό μέτωπο να φαίνεται απλά «θορυβώδες» αλλά χωρίς ουσία. Τυχών ήττα ανοίγει το δρόμο για έξοδο τώρα που είναι ακόμη νωρίς και μάλιστα κρατώντας ερείσματα για το μέλλον. Μοιάζει πολύ ωραίο σχέδιο.
Μόνο που δρα συσπειρωτικά για την ΝΔ που μυρίζεται σύντομα εξουσία ενώ εξοργίζει την αστική τάξη της χώρας οδηγώντας την σε αναζήτηση εναλλακτικής. Παράλληλα εξοργίζει τους αυτοδιοικητικούς του ΠΑΣΟΚ που θα πληρώσουν περισσότερο μνημόνιο από όσο δικαιούνται και τέλος το σαφές και οριοθετημένο διακύβευμα μειώνει την πιθανότητα αποχής για τους βαθιά Πασόκους μου μουτζουρώνουν χαλαρά.
Εκτίμηση μου είναι ότι το μπαλάκι που πέταξε ο ΓΑΠ στο εκλογικό σώμα θα επιστέψει στον ίδιο μεν αλλά πασαλειμμένο με πίσσα και πούπουλα.
Ο ΓΑΠ τότε θα αναγκαστεί να παρουσιάσει τον γνωστό εαυτό του κάνοντας αυτό που ξέρει καλυτέρα από όλα. Τίποτα! Η μετεκλογική στρατηγική θα είναι Παριστάνουμε τον Γιωργάκη που δεν καταλαβαίνει που πάνε τα τέσσερα. Με αυτό το χαρακτήρα έγινε γνωστός παγκοσμίως και πρωθυπουργός της χώρας.
Και όλα καλά, όσο πάει.
