Το δίδαγμα της υπόθεσης Λόπεζ

Tου Μιχάλη Ιγνατίου

Οταν δύο εικοσάχρονες φοιτήτριες ξεκίνησαν από το Λονδίνο τη διαμαρτυρία εναντίον της επίσκεψης της κ. Τζένιφερ Λόπεζ στην κατεχόμενη Κύπρο ουδείς πίστευε ότι η Αμερικανίδα τραγουδίστρια θα ανέβαλλε την πολυδιαφημισμένη συναυλία της. Είχε ήδη πάρει την προκαταβολή, οι προετοιμασίες βρίσκονταν στο τελικό στάδιο και όλοι ήταν έτοιμοι για το ταξίδι και τη συναυλία στο ξενοδοχείο το οποίο κτίστηκε με τουρκικά και εβραϊκά κεφάλαια στη γη που εγκατέλειψαν Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες κυνηγημένοι από τις ορδές του Αττίλα.

Τα όσα ακολούθησαν είναι ήδη γνωστά. Με τη βοήθεια δύο μελών του Κογκρέσου στέφθηκε με επιτυχία η εκστρατεία των παιδιών. Οσοι παρακολουθήσαμε τις ενέργειές τους γίναμε μάρτυρες μίας μη συντονισμένης προσπάθειας στην οποία συμμετείχαν βασικά οι νέοι που έδειξαν τον δρόμο για τον τρόπο με τον οποίο κερδίζονται οι μάχες. Οι συνεργάτες της τραγουδίστριας έλαβαν χιλιάδες μηνύματα. Μερικά ήταν υβριστικά άρα αχρείαστα και δεν είναι δικαιολογία ότι οι συγγραφείς (των μηνυμάτων)
«πνίγονται» από την αγανάκτηση. Τα τηλεφωνήματα του γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ και της βουλευτού Νίντια Βελάσκεζ σιγούρεψαν την απόφαση της κ. Λόπεζ η οποία δεν είχε κανένα πρόβλημα να εκδώσει τη λιτή δήλωση-γροθιά στο κατοχικό καθεστώς και στους προστάτες του στην Αγκυρα.

Χωρίς καμία οργάνωση, λοιπόν, και με τους συλλόγους των ομογενών να είναι στα μαχαίρια, έγινε δυνατή μία άνευ προηγουμένου κινητοποίηση, η οποία βοήθησε να δημοσιοποιηθεί ξανά το πρόβλημα της Κύπρου και μάλιστα ως θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ούτε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφέρθηκαν στην κατοχή. Εχουν περάσει πολλά χρόνια. Τα λάθη του συνόλου της πολιτικής ηγεσίας της Κύπρου και η δουλοπρέπεια που επέδειξαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην Αθήνα οδήγησαν στην απαξίωση όλων των σοβαρών επιχει ρημάτων που είχαμε. Οι ξένοι όπως και μερικοί «δικοί» μας αναιμικοί …πολίτες του κόσμου πιστεύουν ότι το βασικό πρόβλημα στο νησί δεν είναι η παράνομη κατοχή αλλά η δήθεν «απομόνωση» των Τουρκοκύπριων, η οποία -όπως πιστοποιούν οι αποφάσεις όλων των διεθνών οργανισμώνοφείλεται αποκλειστικά στον κατοχικό στρατό.
Εάν είχαμε κουκούτσι μυαλό η υπόθεση της συναυλίας και ο τρόπος με τον οποίο ανακοινώθηκε η ακύρωσή της θα απαξίωνε εντελώς την πολιτική τιμωρίας των Ελληνοκυπρίων που επέβαλαν οι δυτικοί μετά τη συντριπτική και ταπεινωτική ήττα τους στο δημοψήφισμα του 2004. Ξαφνικά, άρχισε να συζητείται το Κυπριακό ως πρόβλημα κατοχής και εάν δεν λιποψυχήσουν οι ηγεσίες στην Αθήνα και τη Λευκωσία που απουσίαζαν εντελώς από τη γενναία μάχη των νέων, θα αλλάξουν τα πράγματα. Το πιστεύω ακράδαντα διότι τα στρατηγικά συμφέροντα στη Μεσόγειο είναι για την ώρα όπως την κινούμενη άμμο. Το πολιτικοστρατιωτικό παιγνίδι παίζεται με την Τουρκία για πρώτη φορά να βρίσκεται στην απέναντι όχθη, όχι μαζί με τους παραδοσιακούς συμμάχους της, που είναι το Ισραήλ και η Αμερική. Η Ελλάδα και η Κύπρος, που επηρεάζονται από τα γεγονότα δεν μπορούν να συμμετέχουν λόγω πολιτικής και διπλωματικής αδυναμίας, αλλά πιθανότατα θα ευεργετηθούν όσο το χάσμα διευρύνεται. Η Τουρκία ακολουθεί τη δική της πορεία, τον δικό της μοναχικό για την ώρα δρόμο. Απαιτείται δράση σε όλα τα επίπεδα, αν και με θλίψη διαπίστωσα τις τελευταίες δύο εβδομάδες ότι η ανικανότητα και ο εγωισμός υπερισχύουν κάθε καλής προσπάθειας…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ηττα για την κυπριακή αστυνομία, αλλά και την κυβέρνηση της Κύπρου αποτελεί η απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα, ο οποίος ανακοίνωσε ότι δεν θα ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον του δικηγόρου Ξενή Ξενοφώντος. Βασικά επρόκειτο για προσπάθεια φίμωσης του blog“ChristofiasWatch”. Η αστυνομία συνέλαβε τον δικηγόρο τα …ξημερώματα στη διάρκεια «καταδρομικής επιχείρησης» ως νάταν εγκληματίας και κατέσχεσε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα στην προσπάθειά της να ανακαλύψει τους bloggers πίσω από το “Christofias-Watch”. Η κυπριακή αστυνομία και ειδικά η ΚΥΠ -(«Νικόλαο» σε λένε;)- ταλαιπώρησαν χωρίς κανένα λόγο τον δικηγόρο και τώρα λογικό είναι να αντιμετωπίσουν τη Δικαιοσύνη.