Της Αλεξάνδρας Ηλιοπούλου*
Αθήνα, 30 Δεκεμβρίου 2009
Ακούγεται συχνά ότι η σημερινή Νεολαία έχει «παραστρατήσει», τεμπελιάζει, αδιαφορεί, δεν εφοδιάζεται για το μέλλον της. Δεν θρησκεύεται, δεν είναι κοντά στην οικογένεια, δεν έχει πατριωτισμό, δεν σπουδάζει, ενδιαφέρεται μόνο για να «καλοπερνάει», ζει με τα λεφτά του μπαμπά και της μαμάς. Ακούγεται μια σειρά κατηγοριών, που φτάνουν μέχρι του βαθμού της αδικίας, που δεν αποδίδουν την πραγματικότητα.
Από ό,τι ακούμε από τους μεγαλύτερούς μας, τα ίδια ακουγόντουσαν και για τις προηγούμενες γενιές. Ζώντας μέσα στα νέα παιδιά, παρατηρώ ότι σχεδόν όλα έχουν ανησυχίες για το μέλλον τους. Φροντίζουν για αυτό, εργάζονται όσο μπορούνε. Αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας, συμμετέχουν στα θέματα, τα προβλήματα και συμβάλλουν στη λύση τους. Μιλάνε και νοιάζονται για τα εθνικά μας θέματα.
Όλα στο μέτρο των δυνατοτήτων και των γενικότερων συνθηκών της σημερινής ζωής. Μπορεί να μην πηγαίνουν κάθε Κυριακή στην Εκκλησία, αλλά δεν είναι αποκομμένα από το Χριστιανικό θρησκευτικό συναίσθημα. Μπορεί να μην απειλούν όποιον επιβουλεύεται την ακεραιότητα των συνόρων της Πατρίδας μας, αλλά δεν διανοούνται αν χρειασθεί να μην την υπερασπισθούν με θυσία. Μπορεί να μην ανταγωνίζονται τους ξένους που εισέρρευσαν στην Ελλάδα μας σε κάθε είδους εργασία, αλλά δεν είναι φυγόπονα. Μπορεί να μην φοιτούν στα Πανεπιστήμια καθημερινά, όπως θα έπρεπε – κι αυτό εξαιτίας και άλλων λόγων – αλλά δεν εγκαταλείπουν τις σπουδές τους. Γενικά έχουμε μια θα έλεγα πολύ αξιοπρόσεκτη και ζωντανή νεολαία. Ανήσυχη, χαρούμενη, δημιουργική. Υπολογίσιμη και αξιόπιστη. Πολλές φορές αντιδραστική, ακόμα και σε ανεπίτρεπτο βαθμό. Βεβαίως συζητάνε περιττά πράγματα στα μπαρ και χορεύουν ανέμελα στα κέντρα διασκεδάσεως. Ξενυχτάνε και υπερβάλλουν σε όλες τις εκφάνσεις, αλλά τότε δεν θα ήμασταν νέοι. Γεμίσαμε όμως κι αυτές τις Γιορτές των Χριστουγέννων τους ναούς. Χαρήκαμε το σπίτι με τις οικογένειές μας. Δεχτήκαμε φίλους και συγγενείς. Αλλά βεβαίως και μιλήσαμε υπερβολικά στα κινητά μας τηλέφωνα και φροντίσαμε ακόμη περισσότερο το ντύσιμό μας. Και δεν ξεκολλήσαμε από τις οθόνες των υπολογιστών μας. Όμως χαρίσαμε και δεχτήκαμε δώρα, δώσαμε και πήραμε ζωή και χαρά από τις Γιορτές. Μετέχει ενεργά και ποικίλα, ακούραστα με πνεύμα προόδου, η Νεολαία μας στην προσπάθεια για τη βελτίωση του τρόπου ζωής, στην προς το καλό εξέλιξη της Κοινωνίας μας. Αγωνίζεται με ειρηνικά μέσα για να φτάσουμε σε ένα Κόσμο που να είναι συνεχώς ευχάριστος. Όπως αυτές οι μέρες οι γιορτινές, που περνάμε κάθε χρόνο τις ίδιες ημερομηνίες. Και μαζί με τις ενέργειες και η εγκάρδια Ευχή για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
*Η Αλεξάνδρα Ηλιοπούλου είναι τεταρτοετής στη «Σχολή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών» του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών.
